La Lukto de Joram - universala esperanto

Elpelo
La lasta tago de la festosemajno estas plej solena
kaj ankaw plej bruema. La hosanoj estas unu
imponega džojkrio. Dekmil homoj kantas sur la
Templa Platso. Dekmil kantas tše la fonto de
Šiloax kaj swingas salikovergojn. Kiam oni portas
la tri avrumajn urnojn kun la santa vatro sur la
platsod, sonegas jubilado tra la tširkawbarilaj
galerioj. La dense postenigitaj Romenoj tie supre
sentas tremadi la plankon sub iliaj piedoj. La
aklamado kreskas etš pli kiam la fumkolomo de
la brul-ofera altaro klinidžas alnorded, kio
antawdiras fruktodonan jaron. La jubilado nun
zumsonas trans la urbodomojd en Bet-Šita kaj la
Fromadžista Valo džis la Turo de David; dži
malsuprenidžas sur la nekalkuleblajd arojd, kiuj
ne suktsesis akiri lokon sur la platso. Ankaw en
tiuj-tši pilgrimantoj dži ekbruligas flamon kiu
konsumas pro entuziasmo. Tuta Jeruzalemo
kunsente stiigas sian džojon, dankas, kaj petegas
pri beno por la nova jaro.
Post la oferado de la vatro kaj la predža protsesio
tširkaw la altarod, Galilujanoj kaj Jeruzalemanoj
kaj etš paganoj sertšas Jesuon la Nazaretanon.
Tšu Li estas ankoraw en la festo? Tšu Li ree
instruas? Amasfluo estidžas direkte al la Redža
Galerio. Joram kaj lia filjino, Izboret kaj ankaw
Filok ekpostenas proksime de la majstro, kiu jam
estas komentsinta la instruon.
65