La Lukto de Joram - universala esperanto

Jesuo estas la Mesio. Tšu ši rajtas dubi pri la
patraj paroloj? Neeble! Kredi ši ja kapablus, kj
non Filok kj Patsjon. Sed kompreni ši ne povas.
Sarea kaj Jadus sidas hejme. Intime solaj.
Mezombro šwebas en la malgranda tšambro kiu
servas samtempe kiel lodžejo kaj tortšofarejo.
Jadus tšeestis avan nelonge konversadon inter
sia patro kaj sia mastro. Post komertsofermo, li
silente revenis hejmed kun la patro.
– “Patro, via agmaniero estas enigma al mi. Jam
de longa tempo vi kampanjas kontraw la Nazaretanod,
malamas lin tšar li volas esti rigardata kiel
Mesio. Kaj nun vi parolas kun Majstro Joram
kfazaw ankaw vi kredus je tiu Galilujano.”
Sarea esplore rigardas sian filjon dum momento.
Tiam pentridžas ruza rideto tširkaw lia bušo:
– “Jadus, mia knabo, tsi stias ke sole la malabundo
de niaj rimedoj rifuzas al nia parentsaro la
plej altan konsideron en Jeruzalemo. Ni devas,
dëvas, enkapigi al ni atingi grandan
vivokomforton. Tsi estas kapabla supred levi nian
tribon, alte supredigi. La ebletso kušas apud tsia
mano. Tšu tsi komprenas min? Pro tio ni devas
akapari non Joram. Li donos sian filjinon – kaj
kune kun ši la doton – tio estas tuta sia havažo
al kiu ajn li deziros.
– “Sekfe vi nur šajnigas, Patro?”
– “Nomizu tion kiel tsi volas, filjo mia. Por kapti
fišon, oni bezonas reton.”
Jadus enpensidžas:
109