La Lukto de Joram - universala esperanto

konfesas tion!”
– “Traditsio kaj partio ne faras kredon, respektinda
Majstro. Ni ne rajtas perdi nin pro partio. Ni
ne rajtas suferi malritšon en la animo, por
materie ritšigi la partion. Mi, kiel homo, estas pli
ol la partio. Mi estas eterna; mia partio kiel tšiuj
partioj estas portempa. «Mi» restos; dži pereos!
Aw tšu ni tšiuj estu malagnoskantoj pri la Eternetso?”
– “Ankaw nia partio estas eterna!” nun asertas
Rabi Rifar. “Tšu dži ne estas vokita de Jehovo
por regadi kun la Mesio super la mondo en tšiuj
tempoj? Jenon diras Daniel: Kaj tšiuj gentoj,
triboj kaj lingvoj Lin servos; Lia potentso estas
eterna potentso.» Nur la unika partio al Jehovo
fidela, la nia, regados kune kun Li! Tši-maniere
do, utilante al mia partio, mi utilos al la Eternetso.”
– “Se ni envere estas 'hypokrituloj' kaj 'filjoj de la
demono' kaj Li envere profeto kaj Mesio, tšu ni
do, law Liaj paroloj, ne apartenos al la herbetoj
inter la tritiko, kiujn oni brulos for aw al la malbonaj
fišoj en la reto, kiujn oni žetas for?”
– “Tšar li ofendas la Adžulojn de Israel, la gardistojn
de la Kredo je Dio, mi stias ke li në estas la
Mesio!” kriatšegas Potifar.
– “Nu nu, Rabi,” reprenas Joram. “Vi kredas kion
vi šatas kredi. Jen la granda eraro de nia partio.
Dži metas ne Jehovon kaj Lian Veron en la tsentrod,
sed sin mem kaj sian propran opinion. En
la komentso ne estis tiel. De komunumo de Dikredantoj
dži transformidžis al kasto de partikredantoj.
Ni idžis erarvaganta Šafaro, anstataw
82