La Lukto de Joram - universala esperanto

En Galilujo Joram alvenas je maloportuna momento:
Izboret ne vidatis de avan pluraj tagoj,
diras la najbaroj. Li ja havas tiom da farendažoj.
Neniu stias kied li direktis sian trot-beston. Joram
lodžas en gastejo. Multon li awdas pri la Viro
el Nazaret, sed en kiu loko Tiu nun estas vaganta,
neniu kapablas diri. En Galilujo Li tserte ne
trovidžas.
Preterpasanta vojadžanto awdis vigle paroli pri Li
en Pereujo. Tio estis jam avan kelkaj tagoj.
– “Kaj kiel sin tenas la homoj tie, rilate al Li?”
– “Ili kredas Lin la verega Mesio. Multaj diras ke
tempo venis por fondi la Regnon. Li ankaw mem
ofte parolas pri tio. Sed en stranga maniero, tiel
ke la awskultantoj ne stias kion fari.”
– “Tšu ili volus havi Lin kiel redžon?”
– “Unu parolo, Rabi, unu parolo de Li, kaj oni
portos Lin sur siaj šultroj al Sion!”
Joram ridetas. Iam baldaw ja la Nazaretano
pronontsos tiun parolon, pensas li. Sed Jesuo ne
povas preterlasi la oportunan okazon. Ne lasi la
fervoregon malviglidži. Kion Li do atendas? Tšu
finantsan apogon? Tšu subtenon fare de tšefuloj?”
En sia zonrimeno Joram palpas la monon kaj li
ridetas denove. Izboret mem jam ekaperu. Ties
konsilon kaj stion kontserne la situaSion, ties
helpon li bezonos por riski novan provon.
Dum kelke da tagoj Joram devas plu eksertsi
sian patsientson; tiam aperas la negotsisto.
– “Iris al Jeruzalemo, Rabi, al la Templa Inawgurfesto.
La Nazaretano estis tie. Li bele paroladis.
120