La Lukto de Joram - universala esperanto

patro estas tiel malparolema! Lia tšeesto en tiu
frumatena judžista kunsido tše la tšefpastro, profunde
skuis lin; tion ši ja pertseptas. Kiel status
kun Jesuo el Nazaret? Ši ne kuradžas lawtigi
tiun demandon, timante intsitegi la patron. Sed
la emo diri ion, etš se nur por rompi tiun fian
silenton, sentigas sin.
– “Patsjo, estas jam ega tempo por enlitigi sin. La
nova tago ankaw estos longa: ni devos mandži la
Paskan šafidon.”
– “Sendevie Li deklaris esti Dio!” respondis
Joram, je granda miro de lia filjino, kies
rimarkon li evidente neniel notis.
“Nekompreneble tše Li, nekompreneble! Nurjes...”
– “Nurjes... se estus vero,” kapjesas Edisa. “Filok
jam delonge tion asertas.”
– “Ax, ne klatšu! Nurjes... Nu, tri solvoj al mi aperas.
Li povus esti katenita de la propraj pli fruaj
deklaroj kaj devas persisti en ili, por ne montri
sin tšarlatano. Sed tio maleblas; senmakula estis
Lia džisnuna vivokonduto kaj altmorala Lia
instruado. Povus esti ankaw ke la miraklofaroj
vere šwelblovis Lian aplombon, tiele ke Li
konvink-idžis esti mem la fonto de tiuj mirigažoj,
anstataw altributi ilin al Sia Sinjoro, al – kiel Li
diras – Sia Patro; tio estas Jehovo. Sed kontraw
tiud supozod pledas ja la unuetso kaj la
harmonetso de Lia sinteno, en kiu neniu ajn
trovis manifestidžonta memglorigo. Fine, la
opstinego de prezbyarxoj kaj superuloj povintus
konduki Lin – la bonintentsan – al mensa
perturbo pro malespero pri la suktseso de Sia
misio. Mensa perturbo, kiu nun igas Lin
181