La Lukto de Joram - universala esperanto

20
Fiaskinta Ribelo
La kampoj kušas malmolaj kaj fendoplenaj. La
samumvento, venante el sudoriento, sorbas la
lastan humidetson el la terkrusto. Etš fiherboj
brulsekidžas. Sole iuj kardoj kun profunda
konus-radiko makulas ankoraw ie-tie per
senkoloridžinta grizverda robeto. La kamparanoj
tamen frotas al si la manojn: la tritikogarboj
estas drašitaj kaj la sekalo sekurlokizita, la lasta
vinbergrapolo estas plukita kaj premita. La
kamparlaboro plu ne postulas manojn. Nun la
Felahoj povas libere festeni kaj danki Jehovon
pro la rikolto, samokaze memorante Gian
endezertajn bon-farojn al la Prapatroj. Nun ili
havas tempon por almarši la santan Sion por la
ok tagojn longa Tendara Festo. Dum tuta
semajno ili restados en lauwbokabanoj, kaj
dumtage tšeestos la grandiozan solenažon de
vatrotšerpado tše la fonto de Šiloax, fare de la
pastroj, kaj aspergadon de la oferažoj en la
Templo per la benita vatro. La vaporigitan
fluidažon ili vidos tšieled idži kaj tiam petegos
Jehovon ke Gi denove gutigu džin malsupred kiel
pluvon kaj sate trinkigu iliajn soifantajn
kultivogrundojn por la nova rikolto.
Kun tia animstato la kamparuloj venis ja tšiujare
el foraj anguloj de la palestina teritorio. Sed tiuntši
jaron la Galilujanoj alpašis kun kromaj,
kašitaj sentoj. Dum du jaroj ili estis vidintaj, kun
nur mallongaj interrompoj aganta en ilia medio,