La Lukto de Joram - universala esperanto

Joram estas tselo- kaj tsentropunto dum la viglaj
diskutoj en la Alta Konsilianaro. Depost kiam
Sarea divenis ke la edzidžoplano por lia filjo estas
travidita kaj vanigita, li denove staras flam-okule
kontraw nod Joram. “Defendanto de malnobla
honororabisto vi estas!” li krias al ties vizadžo.
“Rabisto la Galilujano estas avan tšio, tšar li
konspiras kun la Zelotoj, kun tiuj lestes, vivantaj
de rabado. Kaj rabisto de honoro, tšar la honoron
li forkaptas de tšiuj superuloj, kj de la Plejaltulo
kj de la Romena Imperiestro!”
Okazon por respondi oni ne tsedas al Joram. «Ili
konas sole sentojn de malamo kaj de vendžo, tiuj
konsilianoj,» li pensas soletse. – «La Nazaretano
senmaskigas ilian hypokritetson, ne flatrigardas
al ili, iras sian propran vojon kaj vivas strikte law
vero kaj justo; tio, kaj nure tio, elpremas al ili la
galon. Kiel do Li, la Santulo de Jehovo, plejkarulo
de la Tšielo, forkaptus la gloron de Dio? Kiu do
kondamnis tiujn avanajn malverajn mesiojn, kiam
tiuj same pretendis sin 'Filjoj de Dio'? Kaj la
honoron de la Romena Imperiestro! Šajnhoneste
vi povas krii tion, Sadukanoj! Tšiu ajn Judo ja
levas la Mesion apsolute super imperiestrod; tšiu
ajn Judo abomenas la despoton kiu kuradžas
nomi sin dio!”
Joram fatsile flaras: dre lia dorso fordžatas
planoj, pridiskutatas argumentoj kaj preparatas
taktikoj por kawzi fiaskon de la Nazaretano.
Estas argumentoj por la popolo, kiu glorizas
Jehovon super tšiu kaj super tšio; estas
argumentoj por la Romenoj, kiuj eventale devos
aprobi kondamnon, Vundita orgojlo kaj timo je
136