La Lukto de Joram - universala esperanto

kiel David tute sola grunded faligos non Goljat
kaj post tio Sian regadon establos en patso? Aw
tšu Li nur levos la manojn dum la batalego, kiel
faris Moseo? Mistero! Mistero!
Post Sia parolado, la Nazaretano tuj ekpašas al
nova viladžeto. Granda estas la miro de Joram,
kiam li vidas proksimigi sin Filok el-inter la
forkubutifanta amaso.
– “Mi sekfadas Lin kied ajn Li iras!” asertas la
Heleno, montrante al la Profeto. “Neniam instruanto
parolis profetajn vortojn de vero, kiel Tiu-tši.
Li estas la Vero mem.”
– “Tsi vidas la Mesion alimaniere ol niaj homoj,
Filok,” rimarkas Joram. Ili sertšas en Li predikanton
de liberetso kaj kaptonton de mondregado.
Tsi, tsi sertšas profeton, lerniganton, veronproklamanton.
Mi lawdas tsin pro tio, kara
Filok, kfankam tsi estas pagano.”
Apenaw la sadžulo ritsevas tempon por demandi
novažojn pri Edisa kaj Jeruzalemo. La
entuziasma junulo delasas ne unu sian okulon
de la foridžanta Viro, Kiu lin tute okupegas.
“Ankaw Sarea tšeestas,” aldonas li kaj tiam
kuras for.
Ezekia, la loka synagoga superulo, kunluras non
Joram al sia hejmo. Survoje ili renkontas la
batalemulojn, far-de Izboret dungitajn. La
vizadžoj perfidas malbonhumoron. En la domo
Joram trafas nojn Izboret kaj Mathan, krom Jakobus
kaj Simon, ditšiplojn de la Nazaretano.
Tiuj-tši tamen aspektas hastaj, kio instigas non
Joram ilin alparoli senprokraste:
– “Kiel longe via Majstro ankoraw lasos nin en
123