La Lukto de Joram - universala esperanto

krias. Kaj vidu, dek viroj entuziasme aklamas.
Dudek aliaj vokas aprobe. Tuta la kunveno konsente
jubilas.
– “Jehovo trovidžas en Pereujo. Ni iru kaj kronizu
Lin!” blekas iu. Kaj multaj estas tuj pretaj.
Ili šip-veturas trans la Grandad Lagod kaj proksimigas
sin al Pereujo.
– “Rabi, kio estos nia rekompentso?” demandas
iu kunulo. Kaj senprokraste la demando ripetatas
el kfindek avidaj bušoj.
– “La honoro de Jehovo, la gloro de nia Redžo, kaj
la grandetso de Israel, sufitšu al ni!” respondas
Joram.
Por ili ne estas sufitše. Monon kaj honor-ofitson
ili deziras. Ili albordigas la rabenon kaj velas
returne al sia urbo.
Sur la plawdejo atendas Izboret, sidante sur sia
trot-besto. Li jam komprenas la situaSion, sed
lasas Joram rakonti sian travivažon.
– “Granda tselo postulas monon!” rimarkigas la
komertsisto. “Tiu-tši popolamaso postulas
kompenson. Donu al dži monon kaj multe da
promesoj kaj rekomentsu.”
– “Amo por la nobla entrepreno devas gvidi nin.
Ne profitamo,” opinias Joram. “Tiel estis tše Gideon,
tše la Makabeoj, kaj tiom multe da aliaj.”
– “Ve, tiel estis, sed plu ne estas! La okupadanto
estas metinta degeneron en la popolod de Dio”
funebras Izboret.
La galiluja komertsisto adiawas. Lin atendas
negotso en Hippos, diras li.
Joram direktas sin al Jordano. Rekte tra Dek-
Urbujo li vojadžas. En plu neniu synagogo li mal-
92