La Lukto de Joram - universala esperanto

faritan!”
Jadus kune sidas tše la festen-tablo, per kiu oni
festas la sankorpan revenon de la domestro. Li
kune trinkas de la bonaroma vino el Damasko,
servigata de la gastiganto, kaj li kune iras al la
teras-tegmento, por tie fini la tagon per intima
konversado en festa etoso.
Edisa restas nur mallongan momenton en la vira
sotsieto. La geservistojn, pretendas ši, oni ne povas
lasi senkontrolaj. Supred aw malsupred irante
law la eksterdoma štuparo, šiaj rigardoj
tšiufoje vagas al la najbara laborejo, spite la stion
ke tie nun trantšadas kaj tšizadas neniu art-isto.
Kie nun trovidžas Filok? Tšu ankaw li eventale
estintus rajtigita kunsidi tše la festena tablo?
Ankaw Joram kaj Jadus foje direktas siajn okulojn
al la forlasita laborloko. Tiam la pensoj de la
rabeno returnas al Pereujo, al la Profeto, kaj al la
sertšanta Heleno. Jadus ne lasas tempon al li
por multe revadi kaj babilas sentšese. Tamen
ankaw lin la memoro pri tiu Heleno ne lasas
trankfila. La afero pri Edisa, šia vizito al la
laborejo tie kaj la sekfintažoj; tšio-tši kirlidžas en
lia kapo. Ne volonte li rakontus kiel tiu okazintažo
intsitegis lin dum tagoj kaj noktoj. En la
komentso li ne kuradžus supozi ke Edisa servis
al li mensogeton. Sed tiu penso ree kaj ree supred-idžas
en li kun tšiufoje plia trudo. Fine li
tsedis al tiu ebletso. Sed tiukaze... kial ši
mensogis?
Nun, kun la okuloj sur tiu laborejo, fibrava pro la
lawdo de lia mastro kaj sub narkotiga efiko de tiu
purpura likfažo, nun ekopsedas lin ekspliko, ki-
129