La Lukto de Joram - universala esperanto

detsas pagi tributon al la pagana imperiestro!
Dum la ekagon, la superan ekagon, oni atendegi
devas. Kaj kion Li faras nur? Li kašeme sin
detenas. Malaperas. Forte seniluziizas la
sekfantaron. Tiu viro, de kiu oni tielege esperis la
savon!
El-inter la tawzažo de ondantaj amasoj tše la
pordego sin malligas iu. La viro direktas siajn
pašojn al la domo de Joram. Sendevie li iras al la
ekstera štuparo.
– “Tšu la mastro trovidžas sur la tegmento?”
Je la jes-respondo de Egla, li tuj viglas supred.
Baldaw li intense interparolas kun la instruisto.
– “Mi diligente kunhelpas en la sertšado pri Lia
kašejo. Tšu mi signalifu tion al vi, Rabeno, se mi
malkovros?”
– “Pri kio vi do parolas, Izboret?”
– “Pri kio mi parolas? Nu, vi ja estas Supera
Konsiliano! Tšu vi do ne konas la dekreton, ke
tšiu Israelido devigatas komuniki lian
restadejon?”
– “Kiam oni anontsis tion?”
– “Nu, hieraw, post la kunveno de la Alta Konsilianaro.
Mi tserte intentsas agi konforme al dži!”
Joram staras perpleksa. Oni tute ne vokis lin
hieraw. Ankaw la detsido de Izboret mirigas lin.
– “Tšu vi, Izboret? Vi, kiu avan nur kfin tagoj tiel
entuziasme aplawdis Lin?”
– “Tiam mi ankoraw kredis lin la Elektito de Jehovo;
sed... tiu tributmonero kaj tiu forfudžo rapide
korektis mian eraron.”
La egzegezisto penetreme rigardis la Galilujanon
en la okulojd.
159