La Lukto de Joram - universala esperanto

Konsternega Respondo
– “Tedegas min, kisi la piedojn de Joram! Venas
al mi džis la gordžo ritšigadi lin! Sufoku li en sia
mono! Ke lia filjino eklodžu en la Gehena! Kiel
ordinara sklavo mi staras en lia magazeno! Nek
lian domon nek džian enhavon mi volas iam
revidi! Sufitšas jam, patro, estu finite!”
– “Kfiete, Jadus. Estu trankfila, mia knabo.
Ankoraw nur kelkajn tagojn, eble etš nur unu
tagon plu. La vendžo alproksimigas sin. Dži estas
tie. Dži estas tie-tši. Al Jehovo la vendžo! Kaj la
Tšielo utiligos nin por džin plenumi. Tšu tsi stias
ke Joram aklamis la Nazaretanon, hieraw tše lia
Granda Eniro?”
– “Antaw miaj okuloj li staris tie. Sian mantelon li
sternis antaw la hufojd de la azenino. Hošan! li
kriis. Hošan al la Filjo de David! Kfindekfoje. Li
radiis pro džojo. Tserte li kredis: «Nun estas
okazonta! Nun la tšarpentisto suriros la tronon!
”
– “Naivuloj! Kfazaw tio eblus sen la Alta Konsilio!
Sed redžo li ne idžos! La popolo ja fine rimarkis
ke dži estas trompata. Tion ni dankas al la
Konsilianaro. Do stiu: la horo de la Nazaretano
alvenis; ne por supred iro, sed jes por malsupred
iro tied kie regadas la vermoj. Post kiam la
Paskofesto estos tselebrita, tiam... Sed ankaw
Joram... Rigardu, li jam agnoskas la Galilujanon
kiel redžon, kaj baldaw same kiel diulon, tion mi
143