La Lukto de Joram - universala esperanto

– “Ni atendis tše la lago de Šiloax. Milope. Subite
nin alkuregis Romenoj de-sur la Redža Platso. Ili
dispelis nin per forto. Kio okazis?”
– “Tšu vi planifis ribelon?” demandas Joram sen
iu pre-paro.
– “Tšu ni? Kia penso!”
– “Kaj tamen... Kaj tamen!”
La Altkonsilia Membro konservas propran opinion.
Ili, Kajafa aw aliaj Adžuloj, estas 'agintaj'. Ili
pli multon stiis pri tiu ribelo. Ili avertis la
Romenojn...
– “Se nur nia Jesuo el Nazaret estintus tie!”
plendas la Galilujanoj. “Li per si sola estus
sufitše potentsa kontraw tiud romenad fiularod.
Lia spiro sola detruus pli da malamikoj ol ni tšiuj
kune. Kie estas do Lia spiro? Kie estas Lia mano?
Kie fine kaj entute Li estas? Tiam-tši estintus Lia
horo; la popolo estis surloke, kun dekmiloj kaj pli
por Lin tširkawi kaj apogi!”
Joram rimarkas bedawron, preskaw malesperon
en tiuj grandaj okuloj. Tšu do vere ili estis
esperintaj pri suktseso, kaj nun prisilentas siajn
pli profundajn pensojn? La rabeno vidas kiel potentsa
jam estas la manteno de la Nazaretano je
la elektita popolo.
– “Via Jesuo ne estas en Jeruzalemo,” diras li.
– “Se Li nur estus informita! Ankaw je distantso
Li povas fari kion Li volas!”
– “Nu kiön li volas? Tšu li vere deziras forpeli la
Romenojn?”
– “Li devas! Li volas! Alimaniere kiel Li estu nia
Mesio, nia Liberigonto!?”
– “Kiel? Jes, kiel? Estas pensebla ankaw alia
26