La Lukto de Joram - universala esperanto

ekuradžigite same ekstaras, subite kontsiante
pri sia responso. “Reed!” blekas li.
La ponardo brilas. Patro kaj filjino retre pašas
antaw tiu minatso.
En la pordego ekdežoras la temploservisto,
bravatše nun, maltsede, tri longajn horojn, dum
la rabeno kaj Edisa sopire rigardadas alekstere,
ne bonstiante kion atendi.
Tiam ankaw la hela taglumo revenas. Mesadžisto
eniras la butikon.
– “Abia,” li diras aferetse al la gardisto, “estas
farite. La Nazaretano iris al mortolando. Lasu la
rabenon praktik-umi. Jen la ordono.”
Sen saluto la du judaj militistoj iras for.
Joram kaj Edisa kun krieto falis en siajd sedžojd,
awdinte la teruran novažon. Ili jam nur povas
plori, ploradi.
186
Tiun vesperon lawdeve ili mandžas la šafidan
viandon kun amaraj herboj kaj nefermentinta
pano. La tseremonio estas kurta kaj sen festa
etoso.