La Lukto de Joram - universala esperanto

ipozi.” Li estis latsa pro la multa disputado, pro
la multa tserbifado. Profundaj sulkoj
misornamas lian frunton. Latsa li estas kaj
nervema. Li longe estis perforte bremsinta sin en
Jeruzalemo, sed la naturo postulis sian tributon:
ripozon. Sole Izboret stias ke Joram elkuris la
Santan Urbon. Tie oni tro multe klatšis pri li.
Membroj de la Alta Konsilio. Kaj tiuj evitadis lin.
Subrigardis al li. Efektive koleraj. Kaj tiele Joram
eksitidžis; tial – ne pro timo, sed por eviti konfliktojn
kaj por regajni sian egalpezon – li fudžis la
malafablan non Sion. Li stiis ke Izboret volonte
gastigos lin. Kaj li iris. Ankaw pro insistado de
Edisa, kiu postrestis. Tiam Joram donis al ši du
fortikajn gardist-ojn. Nokte ili zorgas ke la filjino
kaj ties servist-inoj povas dormi trankfile kaj ke
la vilao restas sekura kontraw fiajd vizitantojd.
Nun jam estas du semajnoj ke Joram mallaboradis
kaj promenadis lawlonge de la Lago. Kaj
kontempladis la bienojn verdidžantajn, tšar sorbitajn
de la pluvo, kaj la malproksiman nedžan
verton de Monto Hermono. Li idžis pli serena je
pensoj kaj prijudžas nun eldistantse la maldžojajn
okazintažojn dum la Tendarfesto kaj en la
lando, rilate al la Nazaretano. Sole kun Izboret li
foje interšandžas ideojn. Ambaw viroj estas konvinkitaj
ke la Viro el Nazaret estas eminenta figuro,
ke Li devas esti la promesita Mesio. Sed la
galiluja komertsisto kredas ke por Jesuo jam estas
veninta tempo por transiri al politikaj elpašoj,
alivorte ke Li fine komentsu elpeli la Romenojn.
Estas Lia vokidžo, devas esti Lia granda vokidžo.
La Judeano male opinias et pli netsesa ke la
87