La Lukto de Joram - universala esperanto

– “Se Mi diros al vi, vi ne kredos; kaj se Mi demandos,
vi ne respondos. Tamen de nun la Filjo
de la Homo sidos destre de la Potentso de Dio!”
Tšiuj komprenas tion kiel konfirmon, rilatan al
profetažo kaj kun kaša minatso. Štormo
levidžas.
– “Tšu tsi do estas Filjo de la Benato?” oni voke
demandas de pluraj flankoj.
– “Vi pravas: Mi estas!” respondas la
pridemandito.
La mudžado ankoraw intensidžas.
– “Kial ni bezonus pliajn atestojn? Ni ja mem
awdis el lia propra bušo. Li proklamis sin Mesio
kaj Dio!”
La judžistoj salte ekstaras.
– “Al morto la blasfemanto! Al morto la
profananto!” ili hurlas.
Joram subite kuras al la tšefpastro.
– “Ne!” li oponas. “Ne! Ne mortigu mensomalsanan
viron!” Kaj al siaj kolegoj: “Ne mortigu
justulon!” Tied kaj tšied li kuras, lawte kriante:
“Ne mortigu viron, kiu proklamas sin Dio! Timu
la Eternulon! Timu Lian Profeton!”
Joram kriegas kaj volas tšiujn superforti. Li
minatsas kaj grimatsas kaj ardas per grandaj
gestoj kontraw la tšeestantarod. Krude oni
forpušas lin. Vidu, Sarea etš pugnobatas en liad
vizadžod. Al Joram turnidžas la kapo.
– “Awdu tiun!” kritšas Sarea, “Ankaw li kredas la
falsan profeton Dio! Rigardu, li mem perdis la
ratsion!”
Iom kfietidžas la tumulto.
– “Gvidu non Joram al lia domo,” komandas la
178