La Lukto de Joram - universala esperanto

dum kelke da momentoj.
Distrite li ree kuras for, kun sub la brako skribrulažoj,
kiujn li disvolvas foje ankaw en la strato.
Tiel denove hodiaw, post la vizito de Sarea.
Bonsorto estas ke li senaktsidente elidžas el la
Šafpordego, tra kiu sin premas tsentope la
hejmed irantaj pilgrimantoj. Interne de la
tširkawbarilo de lia vilao iu devas preskaw kolizii
kun lia ventro, por rimarkigi sin.
– “Honorinda Rabeno, hodiaw mi entreprenas la
vojadžon returne al mia landoparto,” diras
Izboret, kiu dum ok tagoj dividis la tendarfestan
kabanon kun Joram. “Džis la fino de miaj tagoj
mi memoros la malavaran gastamon, kiun
montris al mi la nobla rabeno. Povu mi džui la
felitšon iam miavitse gastigi lian respektindan
personon en mia propra tendo. Se iam lia vojo
irus lawlonge de la Lago de Galilujo, tiam la
rabeno ne preterlasu peti min pri retsiproka servo.
Beata nomizatos por mi tiu tago. Ke la Dio de
Abraham, Isaâk, kaj Jaâkob estu kun vi. Li donatsu
al vi abundon je tagoj kaj multobligu viajn
posedažojn kiel la brutaron de Jaâkob. Benata
estu la Sinjoro de Israel dšiseterne.”
– “Ke la Dio de Abraham, Isak, kaj Jakob radiigu
sur viad vojod la lumon de Sia vizadžo,” respondas
Joram kfazaw awtomate.
Izboret sin klinas preskaw džis la grundo kaj rapidas
al karavano de pilgrimantoj, kiuj atendas
lin. Li malaperas sur la vojo al Jerixo.
Joram ne eniras sian lodžejon. Senpere li pašas
law la štuparo sur la tegmentod kaj disrulas sian
pergamenon. Avan ol pronontsi sian pledoparol-
71