La Lukto de Joram - universala esperanto

– “Ne, amiko, ne tri Diojn, sed tri Personetsojn,
kune nur unu Unika Dio.”
Filok volas ankoraw aldoni ion, sed la paroloj
restas malantaw liaj lipoj. Li rigardas al la teraso
de sia najbaro kaj rimarkas non Joram,
opservanta ilian grupeton. Eke li kuras for;
sturmas supred la eksteran štuparon de la
vilao.
– “Rabi !” krias li eksitite. “Tše mi estas iu
parentso de la Mesio; tiu havigas klarigon pri
Patro kaj Filjo en unu sola Dio! Venu, venu, kaj
awskultu kion li diras! Venu, venu do!”
Joram ne tre volontas, sed la arda entuziasmo de
la juna artisto finfine venkas lian reziston. “Nu
jes, mi volas iom konversi kun Nikodem,” li
trompas sin mem, irante malsupred.
Awdinte la vokojn, Edisa ankaw alvenas kaj sekfas
ilin al la metiejo. Tie, antaw la nun fermita
pordo, vigle interparolas Nikodem kaj la apostolo.
Tiel intense Jakobus kontsentras sin je tio kion
li volas ekspliki al la egzegezisto, ke li etš ne rimarkas
la nove venintajn.
– “Por fondi spiritan regnon de la Di-infanoj, tiutsele
la Mesio aperis surtere. Tian taskon nur la
Sinjorego de la Tšieloj mem stipovis plenumi. Kaj
tial Li sendis Sian Propran Filjon, unu Dio kune
kun Li!” Tion Joram awdas klarigi.
Unuamomente li džoje surprizidžas, trovi sian
propran tezon pri 'spirita regno' tiel klare eksponata,
sed tše la tseteraj frazoj li sen invito atakas,
firmdetsidita kontrawbatali tiujn malšategindajn
pretendojn.
– “Vi asertas unu Dio” krias li, “sed nomizas du:
210