brussels hoofdstedelijk parlement parlement de la region de ...

A-445/2 – 2007/2008 — 30 —A-445/2 – 2007/2008soit la cause, ou la garantie instaurée par l’ordonnancese limite-t-elle aux dégâts qui peuvent être imputés àl’impétrant ? Si la garantie ne couvre que les dégâts dela voirie qui peuvent être imputés aux travaux des impétrants,comment faire le partage de responsabilités entrela responsabilité de l’impétrant-pilote, de l’impétrantcoordinateuret des impétrants coordonnés ?Mme Françoise Schepmans admet que le projet d’ordonnancedevrait donner lieu à un consensus vu l’objectif viséet les importantes perturbations causées par les chantiers.La députée relève que l’ordonnance du 5 mars 1998 relativeaux chantiers en voie publique en Région de Bruxelles-Capitaletendait déjà à appréhender le phénomène.L’anarchie a toutefois persisté.L’intervenante constate que les motifs exposés dans lecadre de l’ordonnance en projet font état de pratiques administrativespeu respectueuses de la lettre de l’ordonnanceprécédente mais néanmoins conformes à son esprit. Elle serappelle que le ministre a annoncé, dans son exposé, vouloirdonner une base légale à ces pratiques.Au vu du nombre important de ces dispositions,Mme Françoise Schepmans se demande toutefois si certainespratiques qui ont cours aujourd’hui devront être modifiéeset ce qu’en pense l’administration.Il est en outre inutile, selon la députée, de multiplierles règles, les formulaires, etc., si les effets pratiques nese font pas ressentir. Elle partage, à ce niveau, l’avis duConseil d’Etat qui mettait en avant la complexité du texteet rappelle qu’un membre du groupe cdH estimait, en 1998,qu’un système d’autorisation préalable ne cadrait pas avecl’objectif de simplification administrative.Mme Françoise Schepmans craint, au final, que la situationne se complique davantage et se demande s’il n’eût pasmieux valu améliorer la précédente ordonnance.L’oratrice dit également partager les inquiétudes relevéespar les différents experts interrogés. Elle rappelle que l’Associationde la Ville et des Communes de Bruxelles souhaiteque les communes soient consultées lors de l’élaborationdes arrêtés d’exécution; que le Conseil des Gestionnairesde Réseaux de la Région de Bruxelles-Capitale craint qu’enlaissant les mesures d’exécution à l’appréciation du gouvernement,ce dernier puisse sensiblement s’écarter de laportée du texte initial; que l’Association Régionale des Directeurset Ingénieurs Communaux s’inquiète de ce que legouvernement puisse par voie d’arrêté régler l’informationdes usagers et des riverains alors qu’il semble que ce soientles communes les mieux au fait des réalités de terrain; queMme Evelyne Huytebroeck avait d’ailleurs regretté, enweg ongeacht de oorzaak of beperkt de waarborg ingestelddoor de ordonnantie zich tot de schade die aan deverzoeker te wijten kan zijn ? Als de waarborg alleen deschade aan de weg die het gevolg is van de werken vande verzoekers dekt, hoe wordt de verantwoordelijkheiddan verdeeld tussen de leidende verzoeker, de coördinerendeverzoeker en de gecoördineerde verzoekers ?Mevrouw Françoise Schepmans geeft toe dat het ontwerpvan ordonnantie tot een consensus zou moeten leidengezien het beoogde doel en de belangrijke hinder veroorzaaktdoor de bouwplaatsen.De volksvertegenwoordiger merkt op dat de ordonnantievan 5 maart 1998 betreffende de bouwplaatsen op de openbareweg de zaak al trachtte te regelen. Anarchie is evenwelblijven heersen.De spreker stelt vast dat de memorie van toelichting vanhet ontwerp van ordonnantie gewag maakt van administratievepraktijken die de letter van de vorige ordonnantieniet in acht nemen maar niettemin conform de geest zijn.Zij herinnert zich dat de minister in zijn uiteenzetting heeftgeponeerd dat hij een rechtsgrond wil geven voor die praktijken.Gezien het grote aantal bepalingen, vraagt mevrouwFrançoise Schepmans zich echter af of sommige praktijkendie heden gangbaar zijn, moeten worden gewijzigd en wathet bestuur ervan denkt.Het is volgens de volksvertegenwoordiger bovendiennutteloos om voor nog meer regels, formulieren, enz. tezorgen als de praktische gevolgen zich niet laten voelen. Zijspoort wat dat betreft met het advies van de Raad van Statedie wees op de ingewikkeldheid van de tekst en herinnerteraan dat een lid van de cdH-fractie in 1998 meende dat eensysteem van voorafgaande machtiging niet strookte met hetdoel van administratieve vereenvoudiging.Mevrouw Françoise Schepmans vreest uiteindelijk datde situatie nog erger wordt en vraagt zich af of men nietbeter de vorige ordonnantie bijgestuurd had.De spreker poneert tevens dat zij de ongerustheid vanverschillende geraadpleegde deskundigen deelt. Zij herinnerteraan dat de Vereniging van de Stad en de Gemeentenvan Brussel wenst dat de gemeenten worden geraadpleegdbij het opstellen van de uitvoeringsbesluiten; dat de Raadvan de Netbeheerders van het Brussels Hoofdstedelijk Gewestvreest dat, als men het aan de regering overlaat omde uitvoeringsmaatregelen te nemen, zij sterk zou kunnenafwijken van de strekking van de oorspronkelijke tekst;dat de gewestelijke vereniging van de gemeentelijke ingenieurs-directeursbezorgd is over het feit dat de regeringdoor middel van besluiten de informatie van de gebruikersen de buurtbewoners zou kunnen regelen terwijl blijkt datde gemeenten de beste terreinkennis hebben; dat mevrouw