Curiosa Mathematica
Curiosa Mathematica
Curiosa Mathematica
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
255. Stelling van Frieze<br />
Proofs from THE BOOK) via dubbele telling. Een bewijs door bijectie werd gegeven door Heinz Prüfer,<br />
via zijn Prüfersequenties.<br />
Zo’n Prüfersequentie is een unieke sequentie van lengte n − 2 horende bij een gelabelde boom met als<br />
toppen {1,2...n}. Zoek telkens het “blad” (top met graad 1) met het kleinste label, knip het af van de<br />
boom en noteer het label van zijn “tak” (buur) als volgende element in de sequentie. Herhaal tot er nog<br />
maar twee toppen overblijven. Beschouw het volgende voorbeeld:<br />
1<br />
3<br />
2<br />
4<br />
5<br />
6<br />
−→ {4,4,4,5}<br />
Het is duidelijk dat elke boom een unieke Prüfersequentie heeft. Omgekeerd correspondeert ook elke<br />
sequentie juist met één boom. De verzameling gelabelde bomen met n toppen is dus bijectief met de<br />
verzameling sequenties met n−2 labels gekozen uit {1,2...n}; omdat de laatste verzameling kardinaliteit<br />
n n−2 heeft, heeft de eerste dat ook.<br />
255 Stelling van Frieze<br />
Alan Frieze ontdekte deze stelling in 1985. Teken de complete graaf Kn (de graaf met n toppen zodat elk<br />
ervan met elke andere top verbonden is) en ken aan elke boog een gewicht toe: een willekeurig gekozen<br />
reëel getal uit het eenheidsinterval (onafhankelijk en uniform verdeeld).<br />
Een opspannende boom is een volledig verbonden deelgraaf die alle toppen behoudt. Het verwachte<br />
gewicht van een opspannende boom is dan n−1<br />
2 , wat naar oneindig gaat voor n → ∞. Het verrassende is<br />
dat de opspannende boom met het minimale gewicht wel degelijk een begrensd gewicht heeft. Meer nog,<br />
zijn verwachte gewicht neigt dan naar ζ(3), de zètafunctie van 3, voor n → ∞!<br />
256 Rigide raamwerken<br />
Beschouw een framework met m rijen en n kolommen, bestaande uit houten latten vastgemaakt met<br />
scharnieren. Het raamwerk kan dus gemakkelijk vervormd worden, maar om dit tegen te gaan worden er<br />
plooibare, maar niet rekbare, kabels op de diagonalen van de cellen gespannen. Hoe kan je nu bepalen of<br />
het framework wel of niet meer vervormbaar is? Het voorbeeld hieronder heeft meer kabels nodig:<br />
←→<br />
Het probleem kan worden opgelost met grafen. Construeer een bipartiete, gerichte graaf met een top<br />
voor elke rij en kolom. De bogen vertrekken van een bepaalde rij naar een bepaalde kolom als en slechts<br />
als de corresponderende cel met een kabel is verstevigd, van linksboven naar rechtsonder. Een kabel in<br />
de andere richting wordt voorgesteld met een boog in de andere richting. Dit geeft voor het voorbeeld:<br />
174