02.05.2013 Views

Curiosa Mathematica

Curiosa Mathematica

Curiosa Mathematica

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

5. Stelling van Wilson<br />

De formule was eerst ontdekt door Abraham de Moivre, in de vorm n! ∼ c·n n+1/2 ·e−n , waarbij c een<br />

nog nader te bepalen constante was. De bijdrage van Schots wiskundige James Stirling bestond erin de<br />

waarde van c vast te stellen; hij ontdekte dat c = √ 2π, waardoor de uiteindelijke formule wordt:<br />

n! ∼ √ <br />

n<br />

n 2πn·<br />

e<br />

Sterker nog, met big-O-notation:<br />

n! = √ <br />

n<br />

<br />

n 1<br />

2πn· · 1+O<br />

e n<br />

In applicaties wordt echter standaard deze asymptotisch gelijkwaardige formule gebruikt.<br />

ln(n!) ∼ nlnn+n<br />

De Moivre publiceerde zijn formule in 1730 in zijn werk Miscellanea Analytica en gebruikte de afschatting<br />

in 1733 om aan te tonen dat een binomiaalverdeling een normaalverdeling benadert. Nadat Stirling de<br />

constante bepaalde, kende de Moivre in zijn tweede editie in 1738 de verbeterde formule toe aan Stirling.<br />

5 Stelling van Wilson<br />

Al rond het jaar 1000 kende Perzisch astronoom en wiskundige Ibn al-Haytham (ook bekend als Alhazen)<br />

als eerste deze stelling. Ruim 700 jaar later werd hij herontdekt door John Wilson, student van wiskundige<br />

Edward Waring, die in 1770 de stelling bekendmaakte. Wilson noch Waring konden hem bewijzen; het<br />

was Lagrange die in 1773 het eerste bewijs gaf. Ook Leibniz zou dezelfde stelling een eeuw eerder al<br />

gekend hebben, maar hij heeft hem nooit gepubliceerd.<br />

p is priem ⇔ (p−1)! ≡ −1 (mod p)<br />

Merk op dat de stelling in twee richtingen geldt; de omgekeerde implicatie geldt ook. Wilsons stelling<br />

geeft dus feitelijk een sluitend criterium voor het al dan niet priem zijn van een getal n, ware het niet<br />

dat de faculteitsfunctie uitrekenen voor grote waarden computationeel gezien onhaalbaar is.<br />

6 Inversieformule van Möbius<br />

August Ferdinand Möbius introduceerde in 1832 zijn Möbiusfunctie µ(n), een aritmetische functie die<br />

vaak terugkeert in getaltheorie en combinatoriek, en waarmee Möbius tevens een merkwaardige formule<br />

presenteerde.<br />

⎧<br />

⎪⎨<br />

0 als n niet kwadraatvrij is<br />

µ(n) = 1 als n kwadraatvrij is en een even aantal verschillende priemfactoren heeft<br />

⎪⎩<br />

−1 als n kwadraatvrij is en een oneven aantal verschillende priemfactoren heeft<br />

De Möbiusfunctie is multiplicatief, wat inhoudt dat µ(a·b) = µ(a)·µ(b), als a en b relatief priem zijn.<br />

n 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21<br />

µ(n) 1 -1 -1 0 -1 1 -1 0 0 1 -1 0 -1 1 1 0 -1 0 -1 0 1<br />

µ(0) wordt ongedefinieerd gelaten. De functiewaarden staan in OEIS A008683.<br />

Met behulp vanµ(n) verkondigde Möbius deze inversieformules. Voor een aritmetische functiegverkregen<br />

uit f als in het linkerlid, kan f als volgt omgekeerd verkregen worden uit g:<br />

g(n) = <br />

f(d) ⇔ f(n) = <br />

n<br />

<br />

µ(d)·g<br />

d<br />

d|n<br />

3<br />

d|n

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!