02.05.2013 Views

Curiosa Mathematica

Curiosa Mathematica

Curiosa Mathematica

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

108. Stelling van Gauss-Lucas<br />

Met andere woorden, de uiteindelijke hoorn van Gabriël, met a → ∞, zal een onbegrensde oppervlakte<br />

hebben. Wanneer we echter het volume uitrekenen, verkrijgen we iets onverwachts.<br />

a<br />

V = π f(x) 2 a<br />

<br />

dx<br />

dx = π = π · 1−<br />

x2 1<br />

<br />

a<br />

1<br />

Laat hier a tot oneindig naderen, en het volume van Gabriëls hoorn nadert naar π, in plaats van onbeperkt<br />

toe te nemen. Dit leidt tot de paradoxale conclusie dat het wél mogelijk is de hoorn vol te gieten met<br />

een eindige hoeveelheid verf (namelijk π eenheden), maar onmogelijk hem volledig te beschilderen!<br />

108 Stelling van Gauss-Lucas<br />

De stelling van Gauss-Lucas geeft een geometrische relatie tussen de complexe nulpunten van een veelterm<br />

en die van zijn afgeleide. Concreet stelt die dat wanneer een convexe veelhoek in het complexe vlak alle<br />

nulpunten van een complexe polynoom P bevat, dan ook alle nulpunten van zijn afgeleide P ′ . Anders<br />

geformuleerd, liggen de nulpunten van P ′ binnen het convex omhulsel ∗ van de nulpunten van P.<br />

De stelling wordt vernoemd naar Carl Friedrich Gauss en Félix Lucas. Een speciaal, opmerkelijker geval<br />

is de stelling van Marden, voor polynomen van de derde graad (zie 126, blz. 73).<br />

109 Sturmketens<br />

De Sturmketen van een polynoom P, genoemd naar Jacques Sturm, wordt eenvoudig gevonden door een<br />

variant op Euclides’ algoritme. De hierop voortbouwende stelling van Sturm drukt het aantal verschillende,<br />

reële nulpunten van P binnen een bepaald interval uit met behulp van deze Sturmketens en kan<br />

gebruikt worden om deze nulpunten te lokaliseren.<br />

De Sturmketen is een rij veeltermen met strikt dalende graad die begint bij de veelterm P zelf en zijn<br />

afgeleide. Elke volgende term is de rest bij polynomiale deling van de vorige twee, veranderd van teken,<br />

en de keten stopt bij een constante.<br />

K0 = P<br />

K1 = P ′<br />

K2 = −rem(P,P ′ )<br />

.<br />

I<br />

1<br />

R<br />

Km = −rem(Km−2,Km−1)<br />

.<br />

0 = −rem(Kn−1,Kn)<br />

∗ Een convex omhulsel kan worden voorgesteld met een elastiekje dat rondom de verzameling punten losgelaten wordt:<br />

deze zal zich dan rond de punten spannen als hun convex omhulsel.<br />

60

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!