Luchthavensystemen - SEO Economisch Onderzoek

ACTIEPLAN EN NETTO-EFFECTEN MATRIX 97
De ‘do-nothing’ variant kan worden omschreven als de variant, waarbij de beoogde nieuwe
capaciteit op Lelystad wel wordt gerealiseerd, maar waarbij de luchthaven Lelystad verder zonder
enige sturing in het dan resulterende MAS zijn rol gaat spelen.
Verschillende sturingsvarianten kunnen zich voordoen afhankelijk van de vraag of de
voorgestelde maatregelen al dan niet met succes kunnen worden aangevochten en daarom
feitelijk geïmplementeerd kunnen worden of niet. In de effectenmatrix worden vier varianten in
beeld gebracht ten opzichte van de do-nothing variant. Van elke variant wordt hieronder eerst de
waarschijnlijke verkeersontwikkeling op de drie luchthavens in het MAS beschreven, te weten
Schiphol (AMS), Rotterdam (RTM) en Lelystad (LEY).
0. de ‘do-nothing’ variant
Lelystad zal in de ‘do-nothing’ variant vooral vollopen met nieuwe low-cost operaties die niet
eerder in het MAS werden geaccommodeerd. Te denken valt aan een operationele basis van
Ryanair op Lelystad. Daarnaast kunnen zich incidenteel ook enkele andere low-cost operaties en
charteroperaties manifesteren. Deze laatste zowel in het vakantie- als vrachtverkeer, maar gelet op
de openstellingsuren blijven de mogelijkheden voor deze categorie van incidentele aard.
Amsterdam zal nauwelijks veranderingen in de verkeerssamenstelling vertonen. Wellicht zullen
enkele low-cost en charter operaties van Amsterdam naar Lelystad verhuizen, maar waar het de
geregelde operaties betreft zal het opgeven van de steeds schaarsere Amsterdam slots daarvoor
een barrière gaan worden, omdat het opnieuw verkrijgen van die slots niet waarschijnlijk is.
Rotterdam zal niet of nauwelijks veranderingen in de verkeerssamenstelling laten zien.
1. een informeel gestuurd MAS zonder ‘local rules’.
De exploitant zal conform de in hoofdstuk 3 beschreven instrumenten een actief beleid gaan
voeren gericht op de differentiatie van de luchthaventarieven en meer algemeen de ‘visit costs’
tussen Lelystad enerzijds en Schiphol en Rotterdam anderzijds. Ook zal de exploitant specifieke
low-cost faciliteiten op Lelystad aanbieden. De overheid zal zich inspannen om adequate
openbaarvervoersverbindingen van Lelystad naar de Noordelijke Randstad aan te bieden. Toch
zullen de reallocatieeffecten marginaal zijn.
Lelystad zal namelijk evenals in de ‘do-nothing’ variant hoofdzakelijk vollopen met nieuwe lowcost
operaties. Rotterdam en Amsterdam laten wellicht een lichte verschuiving zien van iets meer
charter en low-cost operaties naar Lelystad. Maar de verschillen met de ‘do-nothing’ variant
blijven marginaal.
2. een informeel gestuurd MAS met ‘local rules’
Lelystad laat wederom hetzelfde beeld zien als in de ‘do-nothing’ variant.
Schiphol laat dezelfde marginale verschuiving in verkeer zien. De sporadisch vrijvallende slots
evenals de in het normale slotallocatieproces vrijvallende slots (als gevolg van de ‘use-it-or-lose-it’
regel dan wel door beëindiging van operaties of door capaciteitverruiming beschikbaar komende
extra slots) kunnen nu wel conform de doelstelling van het Randstad MAS geprioriteerd worden
voor mainport-relevant verkeer.
Rotterdam laat eveneens dezelfde marginale verschuiving zien in het verkeer, waarbij analoog aan
Schiphol de sporadisch vrijvallende slots nu conform het ‘Herenakkoord’ geprioriteerd kunnen
worden voor zakelijk lijndienstverkeer.
SEO ECONOMISCH ONDERZOEK