Luchthavensystemen - SEO Economisch Onderzoek

138 BIJLAGE 2
Reallocatie Parijs: aantal vertrekkende vluchten van Delta Airlines (per week) vanaf Orly en CDG,
1990-1999
# freq
45
40
35
30
25
20
15
10
5
0
1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999
CDG ATL CDG CVG CDG JFK ORY ATL ORY CVG
ORY GVA ORY JFK ORY MCO
Conclusies
Het meest kenmerkend van de historische ontwikkeling van het Parijse MAS is de verplaatsing
van verkeer van een ‘kleine oude centraal gelegen’ naar een ‘grote nieuwe ver gelegen’ luchthaven.
Deze transitie heeft feitelijk twee maal plaatsgevonden: in de vijftiger jaren van Le Bourget naar
Orly, en in de zeventiger/tachtiger/negentiger jaren van Orly naar Charles de Gaulle.
De transitie van Le Bourget naar Orly ging relatief snel, waarschijnlijk omdat Air France in 1952
in zijn geheel overstapte waarna de andere luchtvaartmaatschappijen volgden. De transitie van
Orly naar Charles de Gaulle vanaf 1974 ging beduidend langzamer. CDG had weliswaar een
betere infrastructuur, maar was verder van het centrum gelegen. Een gedwongen gedeeltelijke
verplaatsing van Air France plus een aantal distributieregels moesten eraan te pas komen om het
merendeel van het verkeer te verplaatsen en Charles de Gaulle tot de centrale luchthaven te
maken. De wellicht ooit beoogde sluiting van Orly zal waarschijnlijk niet meer gebeuren: de
capaciteit van Orly blijkt hard nodig omdat ook CDG tegen haar capaciteitsgrenzen begint aan te
lopen.
SEO ECONOMISCH ONDERZOEK