Minder pretentie, meer ambitie - Oapen

160 minder pretentie, meer ambitieOckwell et al. 2009; oecd 2009, Srinivas 2009; un 2009c; unctad 2009d;World Bank 2009b).5.5.2 zoeken naar coherentieGrensoverschrijdende kwesties en de relatie tussen hulp en ander beleid hebbenaltijd de nodige aandacht gekregen binnen de wereld van ontwikkelingshulp. Inbeleidstermen zijn deze kwesties als ‘beleidscoherentie voor ontwikkeling’ (PolicyCoherence for Development) gaandeweg hoger op de agenda gekomen. Daarbij gaathet erom enerzijds te voorkomen dat de positieve effecten van ontwikkelingshulpondermijnd worden door de negatieve effecten van beleid op andere gebiedenzoals handels-, migratie- of milieubeleid, en anderzijds te zorgen dat beleid opandere gebieden positieve spillovers heeft voor ontwikkelingslanden.Beleidscoherentie voor ontwikkeling tot stand brengen verloopt in de praktijkechter moeizaam. Het bleek niet eenvoudig om er goede instrumenten voor tevinden. Dat had te maken met het functioneren van beleidssystemen (die kunnenbeter overweg met beleidsvraagstukken die ieder een eigen organisatie en budgethebben), met belangentegenstellingen, maar ook met de complexiteit van dematerie zelf. Coherentieonderwerpen zijn bovendien zo internationaal van karakterdat het moeilijk is voor individuele landen om er eigen beleid op te maken. Zois in Europa handelsbeleid de exclusieve competentie van de Europese Unie;klimaat en financiële en fiscale stelsels zijn al evenzeer internationale aangelegenheden.Coherentie speelt dan ook heel nadrukkelijk in internationale gremia, alhebben ook individuele landen wel mogelijkheden om er inhoud aan te geven. Zeweten vaak slecht hoe.In 2005 deden de Commissie en evaluatieafdelingen voor ontwikkelingsbeleid vande eu-lidstaten een gezamenlijke poging om inzicht te krijgen in de toepassingvan de principes voor coördinatie, complementariteit en beleidscoherentie. Hieruitbleek dat coherentie voor ontwikkeling bij de diverse lidstaten duidelijk op deagenda is gekomen en dat er inmiddels een reservoir aan praktische ervaringen isopgebouwd doordat lidstaten er op pragmatische wijze mee aan de slag zijngegaan. Een werkelijk systematische benadering ontbreekt echter. Het promotenvan beleidscoherentie blijft ‘work in progress’, en daarvoor is permanente politiekesteun op het hoogste niveau in de Europese Unie en in de lidstaten onontbeerlijk,luidde een belangrijke conclusie in de synthese van deze evaluaties(ecdpm en icei 2006; euhes 2007).Nederland geldt (ook) in dit opzicht als een voorloper. De coherentie-unit diesinds mei 2002 op het ministerie van Buitenlandse Zaken bestaat, is in menigeinternationale vergelijking als lichtend voorbeeld voor andere landen naar vorengeschoven. In de Commitment to Development Index die het Center for Global