Minder pretentie, meer ambitie - Oapen

de opgave voor de toekomst195keling sluit dan ook vaak niet aan op de specifieke condities van de landbouwpraktijk.Omgekeerd worden de vele kleinschalige innovaties van boeren in het veldniet voldoende opgepakt en te weinig gefaciliteerd door passende wetenschappelijkeinbedding van voldoende schaal (Maat 2008).Ook kennisontwikkeling- en diffusie veronderstelt maatwerk. Voor een groenerevolutie in Afrika, of beter gezegd voor een grootschalige groei in de Afrikaanselandbouwproductie, is meer nodig dan een gecentraliseerde technologie-interventie.Vanwege het sterk gefragmenteerde karakter van de Afrikaanse landbouw metzijn tientallen teeltsystemen en vele honderden subteeltsystemen, elk aangepastaan specifieke omgevingsfactoren, is het van belang dat innovatie een coproductieis van wetenschap en praktijk. Wetenschappelijk onderzoek zal per teeltsysteemmoeten zoeken naar de bottlenecks en de kansen voor productieverhoging en juistde bestaande lokale innovaties moeten begrijpen om daarbij aan te kunnen sluitenmet wetenschappelijke technologieontwikkeling (Richards et al. 2009). Eendergelijke innovatie zal door haar contextspecifieke karakter fundamenteelverschillen van de one-size-fits-all innovatie die ten grondslag lag aan de groenerevolutie in Azië. Door de vele landbouwspecifieke contexten van Afrika is er eenregenboog aan lokaal specifieke revoluties vereist om de Afrikaanse landbouwproductiete verhogen (iac 2004).6.4 de tweede consequentie: breder zijnWesters ontwikkelingsbeleid is vaak een januskop: we geven landen (financiële)steun, maar voeren tegelijkertijd beleid dat ontwikkeling kan ondermijnen. Decentrale vraag zou dan ook moeten zijn hoe te voorkomen dat de positieve effectenvan ontwikkelingshulp ondermijnd worden door negatieve gevolgen van beleidop andere gebieden zoals handels-, migratie- of milieubeleid. Dat is helaas geensimpele technische bijstelling van beleid. Er zijn op nationaal niveau vaak tegengesteldebelangen in het geding en veel van het betreffende beleid is bovendien nietop nationaal niveau te veranderen. Handelsbeleid valt bijvoorbeeld onder de eu,en over milieubeleid worden op mondiaal niveau afspraken gemaakt. Beleidscoherentie,want daar gaat het dan om, kan meer ontwikkeling opleveren voor ontwikkelingslandendan hulp, maar daar concreet vorm aan geven is een lastige opgave.Het belang van (joined-up) samenwerking met partijen buiten het klassiekeontwikkelingsdomein om een bijdrage te leveren aan ontwikkeling en aan hetoplossen van mondiale problemen wordt inmiddels ook breed onderkend. Devraag is nog wel hoe dat eruit gaat zien. De praktische implementatie van beleidscoherentieis nog niet erg vergevorderd, zo bleek in hoofdstuk 5. Tegelijk zijn demogelijkheden groot. Recentelijk kwam de Europese Commissie met de oproepaan de lidstaten om extra financiering vrij te maken voor ontwikkeling, waarbijhet de bedoeling was om met elke euro aan ontwikkelingshulp vijf euro te mobili-