Minder pretentie, meer ambitie - Oapen

238 minder pretentie, meer ambitiebereikt. Als geen bruikbaar vaccin wordt ontwikkeld, wordt dus ook niets betaald.amc’s zijn inmiddels omarmd door de Wereldbank, Gordon Brown en de paus,om enkele bekende fans te noemen. Ook hebben de regeringen van onder meerItalië, Canada en Noorwegen en de Gates Foundation 1,5 miljard dollar bij elkaargebracht voor het eerste amc-project, te weten onderzoek naar longziekten, in dehoop dat dit leidt tot vaccins waarmee tot 2030 de dood van 5,8 miljoen kinderenkan worden voorkomen. De discussie over de voor- en nadelen van deze aanpakgaat intussen door (Berndt et al. 2006; Light 2009).Het ligt voor de hand dat Nederland, dat immers een relatief sterk ontwikkeldefinanciële sector heeft, ook een rol voor zichzelf ziet weggelegd bij het helpenontwikkelen van nieuwe financieringsmechanismen voor internationale publiekegoederen. Er komen immers steeds meer global funds voor klimaatbeleid, gezondheidzorgen andere publieke goederen, en dat brengt het gevaar van versnipperingmet zich mee. Het is daarom eerst nodig goed in kaart brengen waar mogelijkhedenen behoeften liggen, en behalve mondiale publieke goederen verdienen regionalepublieke goederen dan specifieke aandacht, omdat de financiering daarvanextra problematisch is. Regionale publieke goederen kunnen moeilijk te organiserenzijn, omdat onduidelijk is hoe de attributie van baten over verschillendelanden zal zijn, en derhalve ook hoe de kosten ervoor verdeeld moeten worden.Omdat donoren zich op landen oriënteren en focussen op ‘ownership’, bestaatbovendien het risico dat zowel ontvangende landen als donoren regionale publiekegoederen minder aantrekkelijk vinden dan mondiale en nationale. Het kan daaromnodig zijn creatieve oplossingen te bedenken wanneer er geen regionale entiteit isdie leningen voor regionale publieke goederen aan kan gaan of daar een onderpandvoor kan geven (Birdsall 2006; Estevadeordal et al. 2002; Kanbur 2001; Sandler2005, 2007; unido 2008).VerantwoordingTot slot is het nodig om passende verantwoordingsvormen op te zetten voor gelddat wordt ingezet voor internationale publieke goederen. Omdat de beschikbaremiddelen begrensd zijn, moet bij de inzet van extra financiële middelen goed afgewogenworden waar die vandaan zullen moeten komen. Het zal soms ‘nieuw’ of‘extra’ geld zijn dat niet uit het budget voor ontwikkelingssamenwerking komt,maar het kan ook ten koste gaan van budget voor de verbetering van levensomstandighedenin arme landen of voor regionale of nationale publieke goederen inontwikkelingslanden. Om hier weloverwogen mee om te gaan is internationaalwel eens voorgesteld dat landen in hun nationale budgetmechanismes bij zoudenmoeten gaan houden hoeveel zij aan mondiale en regionale publieke goederenuitgeven. De oeso zou deze informatie vervolgens in haar statistieken kunnenverwerken, zoals ze ook al doet voor ontwikkelingshulp. Als Nederland dezesuggestie zou oppakken, wordt het niet alleen mogelijk zicht te krijgen op onzeinzet voor internationale publieke goederen en de eventuele verschuivingen