Minder pretentie, meer ambitie - Oapen

180 minder pretentie, meer ambitieontwikkeling. Want, zoals de Commission on Growth and Development (cgd2009) moest concluderen: “Historical research, cross-sectional analysis, and innovativeways of integrating household factors into cross-country studies havepushed the methodological envelope, but the results remain inconclusive” (p. xii).Groei leidt wel vaak tot betere gezondheid, zo blijkt uit onderzoek, maar of hetandersom ook zo werkt, is nog steeds de vraag. Wat geldt voor gezondheid in hetalgemeen, geldt overigens minder voor hiv/aids. Sinds 2000 is de aidsepidemie inAfrika gestabiliseerd, met name in Zuidelijk Afrika (Zuid Afrika, Swaziland, Botswana,Zimbabwe), maar wel nog op een hoog niveau. In dat gebied is ongeveereenvijfde van de 15-tot 49-jarigen geïnfecteerd. Doordat aids vooral mensen inhun productieve jaren raakt, gaat veel human capital verloren. Bedrijven kunnenin Zuidelijk Afrika soms maar moeilijk aan goede werknemers komen, en overhedenzien hun functionarissen wegvallen, vooral hun leraren. Bovendien is de zorgduur (unaids 2008).6.2.3 de kwestie veiligheidStabiliteit is een voorwaarde voor duurzame ontwikkeling – al is het er geengarantie voor. Wat betekent het om ontwikkelingsgerichter beleid te voeren ingebieden waar nauwelijks veiligheid en stabiliteit is? Klassieke concepten uit deontwikkelingswereld zijn daar onvoldoende op toegerust (Voorhoeve 2007). Hetgoede nieuws is dat er een omgekeerde relatie lijkt te bestaan tussen het aantalpublicaties over fragiele staten en de fragiliteit van staten. Zeker na de grotehoeveelheid gewapende conflicten in de jaren negentig, en de daaruit resulterendevn-vredesoperaties, zag een indrukwekkende serie studies het licht die reflecterenop de gebeurtenissen uit dit tijdperk en de rol van het Westen hierin – en diestroom lijkt nog even aan te houden: het World Development Report 2011 zal ookgewijd zijn aan fragiele staten. Tegelijkertijd neemt het aantal landen in eenconflictsituatie fors af. In het merendeel van de ontwikkelingslanden is inmiddelssprake van een min of meer stabiele situatie, al zal de toekomst moeten leren hoebroos die is. Dit alles laat onverlet dat er gebieden zijn die nog wel verscheurdworden door conflicten: Somalië, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Zuid- enWest-Sudan, Zuid-Tsjaad, de Democratische Republiek Congo. Terwijl het aantalinter- en intrastatelijke conflicten gaandeweg afneemt – een proces dat al sinds dejaren zeventig bezig is als je de conflicten die begin jaren negenig opleefdenbeschouwt als ‘uitgestelde conflicten’ – neemt de bereidheid van de internationalegemeenschap om te interveniëren, toe. Het aantal vn-vredesmissies verdubbeldetussen 1987 en 1994, en ook daarna bleven de vn actief in conflictsituaties –momenteel nog in achttien landen.Gaandeweg groeit het besef dat vredesoperaties ingebed moeten zijn in een brederpakket van maatregelen, waaronder structurele opbouw. Het 3D-concept(Defence, Diplomacy, Development) doet zijn intrede. Dat maakt de opgave wel