Minder pretentie, meer ambitie - Oapen

198 minder pretentie, meer ambitieuiteenlopende meningen en er staan grote belangen bij op het spel. Dat biedtnieuwe kansen voor ontwikkelingsbeleid op positieve synergie met ander beleiden om het draagvlak voor zulk beleid te vergroten.Alle westerse landen – en die daarbuiten – worstelen op dit moment met de vraagwat hun positie in de wereld is, en langs welke lijnen ze mee willen werken aan detotstandkoming van transnationale arrangementen. Gegeven de toegenomeninterdependenties wordt het ook voor Nederland onvermijdelijker om zich terichten op mondiale ontwikkeling. Dat zoekproces zal nog de nodige tijd in beslagnemen, maar dat ontwikkelingsbeleid daar een wezenlijk onderdeel van moetzijn, is wel duidelijk. Op meer borden kunnen schaken wordt een kerneis waaraanontwikkelingsbeleid steeds meer zal moeten voldoen. Als niet meer alleen morelemotieven tellen maar ook collectief eigenbelang, wordt de ontwikkelingsopgaveonontkoombaarder. Dat stelt hoge eisen aan de vormgeving.Van opgave naar beleidOntwikkelingsbeleid moet ontwikkelingsgerichter, en dat kan door het langstwee sporen vorm te geven. Aan de ene kant moet het beleid specifieker – meermaatwerk – worden in en voor ontwikkelingslanden en afdalen naar de plek waarontwikkeling gericht inhoud moet krijgen. Niet op basis van grote westerseschema’s, maar gerelateerd aan de specifieke situatie. Aan de andere kant moethet beleid juist algemener worden: ontwikkeling moet mede vorm krijgen opterreinen waar traditioneel ‘niet-ontwikkelingsactoren’ actief zijn. De antwoordenliggen hier niet alleen of primair in de besteding van oda-middelen: diekunnen hooguit handig ingezet worden om andere partijen mee te krijgen.Ontwikkelingsbeleid wordt zo tegelijk specifieker en breder of, met een anderbeeld, kleiner en groter. Dat heeft consequenties voor de inrichting.Over de vraag hoe dit alles aan te pakken gaan de volgende hoofdstukken.Hoofdstuk 7 gaat over het specifieker maken van hulp, en bevat een schets vande wijze waarop de Nederlandse overheid een systeem van hulp op kan zettendat daadwerkelijk gericht is op ontwikkeling die zijn aangrijpingspunt vindt inlokale situaties. In hoofdstuk 8 komt aan bod wat het voor de overheid betekentom juist een bredere kijk te hebben en met coherentiebeleid, een strategie voorinternationale publieke goederen en global governance grensoverschrijdendevraagstukken als oriëntatiepunt te nemen. En in hoofdstuk 9 wordt vervolgensde vraag gesteld wat dit alles betekent voor de rol van bedrijven, burgers enmaatschappelijke organisaties.