1 - principio.qxd

cacostomía 108
cacostomía s.f. 1. Estado fétido ou gangrenoso da boca.
2. Fetidez do alento. Halitose.
cacotanasia s.f. Aplicación de todo tipo de recursos terapéuticos,
mesmo os máis enérxicos, en circunstancias nas
que non hai esperanza de salvación para o doente, o
oposto a eutanasia.
cacotimia s.f. 1. Trastorno das facultades mentais. 2.
Trastorno da función do timo.
cacotriquia s.f. Mal estado dos pelos.
cacotrofia s.f. Alteración do trofismo, mala nutrición ou
desnutrición.
cacoxénese s.f. Anormalidade na estructura, monstruosidade.
cacoxenia s.f. Cacoxénese.
cacoxénica s.f. Raza dexenerada, oposto a euxénica ou
aristoxénica.
cacoxeusia s.f. Gusto desagradable, que pode ser manifestación
de epilepsia idiopática ou ilusión somática nas
psicoses. Tamén poden padecela pacientes que reciben
axentes neurolépticos ou litio.
cacume s.m. 1. Punta ou vértice dun órgano. 2. Parte do
proceso vermiforme superior do cerebelo.
cadáver s.m. Corpo morto, en xeral corpo humano preservado
para o estudio anatómico.
cadavérico-a adx. Pertencente ou relativo ó cadáver.
cadaverina s.f. Base nitroxenada, pentametilendiamina,
producida por descarboxilación bacteriana da lisina,
líquido espeso de olor fétido que se forma durante a
descomposición pútrida dos corpos orgánicos por Vibrio
proteus e Vibrio cholerae.
cadea s.f. 1. Serie de elementos unidos entre si, xeralmente
de maneira lineal ou terminoterminal. 2. En
química orgánica, serie de átomos dun composto
mantidos en posición por unha ou máis unións covalentes.
3. En bacterioloxía, serie de varias bacterias
unidas polos seus extremos. // C. aberta, alifática,
acíclica. A que forman varios átomos unidos en forma de
cadea lineal. / C. lateral. Serie de átomos unidos a unha
cadea máis grande ou a un anel. / C. lixeira. Conxunto de
dúas proteínas dispostas en forma lineal que forman a
parte máis externa da molécula de inmunoglobulina. / C.
pechada, aromática, cíclica. A que forman varios
átomos unidos en forma de anel. / C. pesada. Conxunto
de catro ou cinco proteínas dispostas en forma lineal que
forman a parte interna da molécula de inmunoglobulina.
/ C. ramificada. Cadea aberta de átomos, xeralmente de
carbono, cunha ou máis cadeas laterais unidas.
cadeira s.f. 1. Asento. 2. Rexión lateral da pelve desde a
cintura ata a coxa, e máis estrictamente, a articulación co
membro inferior. // Articulación da c. Articulación
coxofemoral. / C. de rodas. Asento utilizado na mobilización
de persoas con dificultade ou imposibilidade para
camiñar / C. en resorte. Disposición da articulación
coxofemoral que produce en certos movementos un
estalo seco e ruidoso e que é debido a unha contracción
do músculo glúteo maior. / Óso da c. Óso coxal.
cadmio s.m. Metal bivalente, semellante ó estaño polo
seu aspecto e propiedades, que se empregou como antiséptico
ocular e os seus sales son velenosos. Símbolo Cd.
Número atómico 48. Peso atómico 112,4.
cadmiose s.f. Pneumoconiose orixinada por inhalación de
po de cadmio.
cadrado -a adx. Que ten catro lados iguais e catro
ángulos rectos.
cadro s.m. Disposición metódica de datos, cifras, resultados,
obxectos ou feitos para seren apreciados en
conxunto, moitas veces dispostos nun gráfico para
observa-la relación existente entre eles. // C. clínico.
Conxunto de síntomas e signos que caracterizan unha
enfermidade ou síndrome.
caduca s.f. Tecido membranoso reticulado constituído
pola mucosa uterina hipertrofiada durante a xestación e
que se expulsa despois do parto. Tamén se di decidua. //
C. menstrual. Membrana mucosa uterina hiperemiada e
tumefacta durante o período menstrual.
caduceo s.m. Vara con dúas alas estendidas na parte superior
e dúas serpentes entrelazadas, atributo de Mercurio e
símbolo da profesión médica.
caducidade s.f. Calidade de caduco, vellez, debilidade,
último período da vida.
caduco –a adx. 1. Pouco duradeiro. 2. Moi vello e coas
facultades diminuídas.
café s.m. 1. Árbore tropical que dá un froito que ten como
semente o gran de café. Tamén se di cafeto. 2. Semente
desa árbore. 3. Infusión de sementes secas desa árbore
con efectos tónicos e estimulantes.
cafeína s.f. Alcaloide, C 8
H 10
N 4
O 2
, trimetilxantina, po
branco, inodoro e amargo, soluble na auga e no alcohol,
que se obtén do café, guaraná, mate, etc, estimula o
sistema nervioso central, o sistema cardiovascular e ten
efecto diurético nos riles.
cafeinismo s.m. Intoxicación por abuso do café que se
manifesta por insomnio, intranquilidade, excitación,
taquicardia, tremor e hiperdiurese. Tamén se di cafeísmo.
cafeísmo s.m. Cafeinismo, intoxicación por café.
cafeona s.f. Principio que se forma na torrefacción do
café e ó que este debe o seu aroma. Tamén se di cafeol.
cairo s.m. Dente canino.
caixa s.f. 1. En anatomía, espacio pechado de paredes
óseas, como a caixa do cranio, do tambor ou do tímpano.
2. Recipiente pouco profundo de madeira, vidro, metal,
etc, para conter algo, como instrumentos para operacións,
autopsias ou reactivos, que recibe diversos nomes
segundo o obxecto ó que se destina o contido, como caixa
de amputacións, de autopsias, de reactivos, etc. // C. de
evaporación. Recipiente de laboratorio, largo e pouco