1 - principio.qxd

291 estafilococia
esquistotórax s.m. Fendedura conxénita do peito.
esquizo- Prefixo do gr. schízein, (dividir), utilizado na
formación de palabras que denotan a separación ou a
división de algo.
esquizofasia s.f. Fala anormal, incomprensible e desordenada,
propia da esquizofrenia.
esquizofrenia s.f. Grupo de trastornos psicóticos caracterizados
por disociación intrapsíquica que produce inhibición
con bloqueo ou falla da coherencia no decurso do
pensamento, despersonalización, autismo, alteracións
psicomotrices, trastornos da afectividade, alteracións
sensoriais e perceptivas, trastornos da linguaxe, da
conciencia, atención e memoria e delirio paranoide.
Evoluciona habitualmente con exacerbacións e remisións,
e pode levar a unha síndrome deficitaria da personalidade;
distínguense varias formas clínicas, que varían
dependendo das diferentes clasificacións existentes desta
enfermidade.
esquizogonia s.f. Variedade de reproducción asexual na
que as células fillas aparecen por división múltiple do
núcleo da célula nai (estado de esquizonte), continuando
despois coa segmentación do citoplasma, que forma
masas arredor de cada novo núcleo. É característica de
certos esporozoos e sarcodinas.
esquizoide adx. 1. Que se caracteriza por timidez, sensibilidade,
introversión, afastamento social e afectividade
anormal ou inadecuada. 2. Que presenta trazos semellantes
á esquizofrenia que posúen algunhas persoas, que
indican predisposición a esta enfermidade.
esquizoniquia s.f. Fendedura das unllas.
esquizonte s.m. Estadio multinuclear que ocorre no
desenvolvemento dalgúns esporozoos e sarcodinas
durante a esquizogonia.
esquizotonía s.f. División do ton muscular dunha parte
ou de todo o corpo, de xeito que uns grupos musculares
permanecen hipertónicos mentres que outros están hipotónicos.
esquizotriquia s.f. División do extremo dos cabelos.
esquizoxénese s.f. Reproducción dun organismo
mediante fisión.
esquizoxiria s.f. Estado no que as circunvolucións cerebrais
presentan fendeduras cuneiformes.
estación s.f. 1. Xeito que ten unha persoa de estar de pé,
que en ocasións é diagnóstico de certas doenzas do SNC,
actitude. 2. Localización da parte que presenta o feto na
canle do parto con respecto a unha liña imaxinaria
trazada entre as dúas espiñas isquiáticas. Numérase entre
-5 e +5 dependendo do número de centímetros ós que
estea a devandita parte da liña imaxinaria de referencia.
3. Cada un dos catro períodos climatolóxicos nos que se
divide o ano.
estacional adx. Das enfermidades que se presentan cun
estado climatolóxico determinado ou nunha determinada
estación do ano.
estacionario -a adx. Que permanece estable, sen cambiar
de forma, volume, situación espacial, etc.
estadio s.m. Período ou fase no desenvolvemento dunha
enfermidade.
estado s.m. 1. Situación na que se atopa unha persoa ou
cousa, en relación cos factores que inflúen na súa condición.
2. Fase dunha enfermidade na que os síntomas están
na súa maior intensidade. 3. Maneira de ser dun corpo ou
substancia segundo a súa cohesión, fluidez (sólido,
líquido, gasoso), disposición dos seus átomos ou moléculas
(amorfo, cristalino, mesomorfo) ionización dos
seus átomos, etc. // E. actual Conxunto dos síntomas dun
paciente no momento da observación. / E. álxido Estado
que cursa con colapso e arrefriamento da pel, pulso débil
e síntomas nerviosos. / E. convulsivo O que se caracteriza
pola sucesión de convulsións. / E. crepuscular
Estado transitorio caracterizado pola realización de actos
inconscientes por un individuo, sen poder ser despois
lembrados, e sen perda do coñecemento. / E. epiléptico
Crise de epilepsia de longa duración e repetida con
frecuencia, de xeito que o individuo permanece nun
estado permanente de epilepsia. Tamén se di status
epiléptico. / E. febril Existencia de febre nun individuo.
/ E. hipnagóxico Estado intermedio entre o sono e a
vixilia que ocorre no momento de deitarse a durmir ou no
de espertar. / E. hipnótico ou de hipnose V. hipnose. / E.
linfático V. linfatismo. / E. puerperal Estado da muller
despois do parto que abrangue o período do puerperio. /
E. tífico Estado propio dalgunhas enfermidades infecciosas,
especialmente a febre tifoide, caracterizado por
adinamia, estupor, a boca seca, delirio, pulso débil e
incontinencia. / E. vertixinoso Estado de vertixe prolongado.
estafilectomía s.f. Extirpación da úvula.
estafiledema s.m. Aumento de tamaño ou inchazón da
úvula.
estafilino -a adx. 1. Que ten forma dun acio de uvas. 2.
Pertencente ou relativo á úvula. // s.m. 3. Músculo da
úvula ou palatostafilino. // E. externo Músculo tensor do
veo do padal. / E. interno Músculo elevador do veo do
padal.
estafilite s.f. Inflamación da úvula.
estafilo- Forma prefixa do gr. staphylé (acio), que se usa
na formación de palabras referidas á úvula e a estructuras
con forma de acio.
estafilococemia s.f. Presencia de estafilococos no
sangue.
estafilococia s.f. Infección causada por estafilococos,
especialmente na pel.