1 - principio.qxd

455 manómetro
manganesismo s.m. Intoxicación crónica producida
xeralmente en mineiros por inhalación de po con manganeso
ou sales do mesmo. Afecta esencialmente ó sistema
nervioso, producindo unha síndrome de tipo encefalítica,
síndrome parkinsoniana, psicose e tamén afectación
pulmonar de tipo pneumoconiótica, aparecendo clínica
de astenia, tremor, hipotonía ou parálise, anorexia, apatía,
cefalea, impotencia, cambras nas pernas e alteracións da
linguaxe.
manganeso s.m. Metal pertencente ó grupo dos metais de
transición, que presenta algunhas analoxías co ferro e se
utiliza frecuentemente na formación de aliaxes. O seu
número atómico é 25, a masa atómica 54,938 e o símbolo
Mn.
mango s.m. 1. Parte máis ou menos alongada e estreita
pola que se collen coa man as ferramentas ou aparellos.
2. Estructura ósea que semella o mango dunha ferramenta.
3. Árbore da familia das anacardiáceas, orixinaria
da India (Mangifera indica), cultivado en África e
América tropical, productor de froitos de igual nome que
posúen propiedades astrinxentes. // M. do esterno
Porción superior ou primeira das tres que posúe este óso.
Articúlase por abaixo coa segunda porción (corpo) e lateralmente
coa clavícula e a primeira costela. / M. do
martelo Porción inferior do primeiro dos osiños da cadea
do oído medio. No oído normal pódese ver a través da
membrana timpánica.
manguiño s.m. Estructura que rodea unha parte ó xeito
dunha manga. // M. dos músculos rotadores Conxunto
muscular da articulación do ombreiro formado polos
músculos supraespiñoso, infraespiñoso, redondo menor e
subescapular. Suxeitan firmemente a cabeza do úmero
dentro da articulación glenoumeral durante a realización
de movementos coa mesma, especialmente durante a
primeira fase da abducción.
manía s.f. 1. Fase dos trastornos bipolares caracterizada
por unha grande excitación psicomotriz, euforia, hiperactividade,
verborrea, fuga de ideas, ideas delirantes
congruentes (como delirios de grandeza) e ás veces alucinacións.
2. Tendencias, conductas ou ideas persistentes
patolóxicas e irreductibles.
-manía Sufixo do gr. manía (loucura), utilizada na formación
de palabras que se refiren a unha acción extravagante
ou a unha idea fixa.
maniacodepresivo -a adx. Doente que padece unha
psicose maníaco-depresiva ou trastorno bipolar.
manicomio s.m. Hospital ou residencia para enfermos
mentais.
manierismo s.m. Alteración motora que aparece principalmente
nos enfermos de esquizofrenia, caracterizada
pola realización de movementos superficiais e inútiles
que dificultan a execución dos actos motores ordinarios.
maniluvio s.m. Procedemento terapéutico para as
doenzas das mans, principalmente das cutáneas, que
utiliza o baño ou o lavado das mesmas con diversas substancias
tratantes.
manipulación s.f. Operación realizada coas mans ou con
calquera instrumento.
manitol s.m. Alcohol hexatómico que se atopa en numerosos
vexetais, especialmente no maná de freixo
(Fraxinus ornus). Obtense tamén mediante a reducción
da fructosa ou da manosa. Posúe propiedades laxantes e
diuréticas osmóticas. O D-manitol utilízase en solución
hipertónica perfundida para aumenta-la presión osmótica
e regula-la retención hidrosalina. A medición do “aclaramento
de manitol” emprégase para explora-la función
glomerular.
manobra s.f. Operación ou serie de movementos manuais
regulamentados realizados cun fin concreto. // M. de
Amussat Realización dunha micción contra o meato
pechado, liberándoo de súpeto posteriormente, coa finalidade
de que a corrente brusca producida poida arrastrar
un corpo estraño localizado na uretra. / M. de Bragard
Flexión dorsal do pé realizada coa perna estendida, que
provocará dor no caso de que exista unha neurite ou unha
neuralxia do nervio ciático. / M. de Credé Parto realizado
mediante a presión manual no útero. / M. de Heimlich
Manobra de compresión abdominal brusca realizada
coa finalidade de expulsar un corpo estraño que obstrúa a
vía aérea. A súa realización varía dependendo do estado
de consciencia ou inconsciencia ou da idade do suxeito. /
M. de Nägeli Elevación da cabeza do paciente realizada
cunha man colocada debaixo do occipicio e a outra no
maxilar inferior coa finalidade de cohibir unha epistaxe.
/ M. de Schober Manobra realizada para explora-la flexibilidade
da columna lumbar. Co paciente de pé e cos
talóns xuntos, efectúanse marcas sobre a columna, cinco
centímetros por debaixo e dez por encima da unión
lumbosacra. Posteriormente o paciente inclínase cara a
diante o máximo que poda, sen flexiona-los xeonllos,
medíndose entón a distancia entre as dúas marcas. Cando
a flexibilidade da columna lumbar é normal, a distancia
aumenta cinco ou máis centímetros. Se a mobilidade da
columna está diminuída, esta distancia é menor de catro
centímetros. / M. de Strauss Extensión do pulso contra a
resistencia que lle opón a man do explorador. Comparando
a forza existente en cada man pódese avalia-la
debilidade muscular dun lado parésico. / M. de Toynbee
Realización dunha deglutición coas ventás nasais
pechadas; se a trompa de Eustaquio é permeable, a
membrana timpánica desprázase cara a dentro. / M. de
Valsalva 1. Realización dunha expiración forzada
mantendo a glote pechada. O aumento que se produce na
presión intratorácica interfire no retorno sanguíneo cara ó
corazón. 2. Realización dunha expiración forzada contra
as ventás nasais e a boca pechadas; o aumento da presión
na trompa de Eustaquio e no oído medio despraza a
membrana timpánica cara a fóra.
manómetro s.m. Aparello destinado a medi-la presión
dos gases ou dos líquidos contidos nun espacio pechado.