1 - principio.qxd

537 orquioterapia
orgánulo s.m. Órgano terminal de receptores sensoriais,
como as papilas táctiles ou gustativas.
orgasmo s.m. Punto máximo de excitación sexual, que se
acompaña de pracer.
orgo s.m. 1. Croque, vulto producido por un golpe na
cabeza. // s.m.pl. 2. Ganglios inflamados. // Ter orgos.
Ter bocio.
orientación s.f. 1. Determinación do lugar que se ocupa
respecto ós obxectos próximos. 2. Función da conciencia
mediante a cal a persoa ten noción da súa propia personalidade,
do propio corpo ou do tempo e do espacio nos
que se atopa.
orificación s.f. Obturación da carie dental con ouro.
orificador s.m. Instrumento empregado na orificación.
orificio s.m. Abertura de entrada ou saída dunha cavidade
do corpo. Tamén se di meato. // O. aórtico Hiato aórtico
do diafragma. / O. auriculoventricular Comunicación
da aurícula co ventrículo correspondente. / O. cardial
Abertura que comunica o esófago co estómago. / O.
herniario Abertura natural da parede dunha cavidade do
corpo que permite a saída das vísceras contidas nela.
orinoterapia s.f. Cura de altitude.
orixe s.f. 1. Principio, procedencia dunha cousa. 2. Causa
de que se produza un feito. // O. aparente Punto polo que
un nervio cranial ou raquídeo emerxe da superficie do
sistema nervioso central. / O. profunda Orixe real. / O.
real Nacemento verdadeiro das fibras nerviosas que
constitúen un nervio cranial ou raquídeo na substancia
nerviosa. / O. superficial Orixe aparente.
orizó s.m. Furuncho da pálpebra que se forma a partir
dalgunhas glándulas sebáceas anexas a unha pestana.
Pode ser externo, se lle afecta a unha glándula de Zeiss,
ou interno, se lle afecta a unha glándula de Meibonio.
Ornithodorus Xénero de carrachos, que comprende
algunhas especies parasitas do home e dos animais
domésticos, transmisoras de varias formas de febres
recorrentes. A O. moubata, de África do Sur, transmite a
Borrelia duttoni, axente da febre dos carrachos.
ornitina s.f. Ácido diaminovaleriánico, aminoácido non
esencial que forma parte do ciclo da urea, producto da
escisión hidrolítica da arxinina catalizada pola arxinase.
ornitose s.f. Zoonose que afecta a diversas aves e que se
caracteriza por presentar un cadro infeccioso respiratorio
e sistémico. Débese á infección por bacterias da especie
Chlamydia psittaci. No home e nas aves psitácidas coñécese
como psitacose.
oro- 1. Prefixo do latín, boca. 2. Prefixo do grego,
montaña.
oroanal adx. Relativo á boca e ó ano, ou que se propaga
dun ó outro.
orofarinxe s.f. 1. Farinxe propiamente dita. 2. Boca e
farinxe consideradas coma unha soa cavidade.
orolingual adx. Relativo ou pertencente á boca e á lingua.
oronasal adx. Relativo ou pertencente á boca e ó nariz.
oronose s.f. Mal das montañas. Tamén se di oropatía.
oropatía s.f. Oronose.
oroterapia s.f. 1. Orinoterapia. 2. Orroterapia.
orótico (ácido) s.m. Composto orgánico intermediario
no proceso de síntese das piramidinas, constituínte dos
ácidos nucleicos. Acumúlase no sangue e aparece na
urina de pacientes afectos de aciduria orótica.
oroticoaciduria s.f. Trastorno conxénito do metabolismo
das pirimidinas, caracterizado por anemia hipercrómica,
leucopenia, monocitose, megaloblastose e eliminación
urinaria aumentada de ácido orótico en forma de cristais
que poden producir obstrucción uretral.
orqui- ou orquio- Prefixos do grego, testículo.
orquialxia s.f. Neuralxia ou dor testicular. Tamén se di
orquidalxia, orquidinia.
orquicatabase s.f. Descenso normal do testículo.
orquicele s.f. 1. Hernia escrotal. 2. Protrusión herniaria
do testículo. 3. Tumor do testículo.
órquico-a adx. Relativo ou que ocorre nos testículos.
orquicorea s.f. Corea testicular.
orquidalxia s.f. Orquialxia.
orquidectomía s.f. Orquiectomía.
orquidinia s.f. Orquialxia.
orquidocelioplastia s.f. Transplante dun testículo non
descendido á cavidade abdominal.
orquiectomía ou orquectomía s.f. Extirpación cirúrxica
dos testículos. Tamén se di orquidectomía.
orquiepididimite s.f. Inflamación do testículo e o epidídimo.
orquilítico-a adx. Que destrúe o tecido testicular.
orquionco s.m. Tumor do testículo.
orquioneuralxia s.f. Neuralxia testicular, orquialxia.
orquiopatía s.f. Afección testicular.
orquiopexia s.f. Fixación dun testículo ectópico no
escroto.
orquioplastia s.f. Cirurxía plástica dos testículos.
orquioptose s.f. Caída do testículo por relaxación
escrotal con desenvolvemento dunha varicocele.
orquiorrafia s.f. Fixación por sutura do testículo ós
tecidos próximos.
orquioscirro s.m. Endurecemento do testículo.
orquiosclerose s.f. Esclerose do testículo.
orquiosqueocele s.f. Tumor escrotal con hernia escrotal.
orquioterapia s.f. Opoterapia testicular.