1 - principio.qxd

67 ataxia
que o poder refrinxente do ollo é polo xeral constante en
cada meridiano e aumenta ou diminúe uniformemente
dun meridiano a outro.
astigmatómetro s.m. Astigmatoscopio
astigmatoscopio s.m. Instrumento para descubrir e
medi-lo astigmatismo.
astigmógrafo s.m. Aparello que mide e rexistra o astigmatismo.
astigmómetro s.m. Instrumento para medi-lo grao de
astigmatismo.
astomía s.f. Falta da abertura bucal.
astragalectomía s.f. Resección do astrágalo.
astrágalo s.m. Óso do tarso que se articula por arriba coa
tibia e o peroné, formando a articulación do nocello.
astrapefobia s.f. Temor morboso ás tempestades. Tamén
se di ceraunofobia.
astricción s.f. 1. Acto ou efecto de astrinxir, acción dunha
substancia astrinxente. 2. Retraemento.
astrictivo-a adx. Astrinxente.
astricto-a adx. 1. Unido, apertado. 2. Ligado, preso,
vinculado. 3. fig. Sometido, dependente.
astrinxencia s.f. 1. Calidade do que é astrinxente. 2.
Contracción.
astrinxente adx. 1. Que astrinxe. 2. Que produce sequidade
e constricción. // s.m. 3. Substancia que ten estes
efectos, aplicado a un sabor amargo que actúa astrinxindo
a mucosa bucal.
astrinxir v. Apertar, contraer, encoller, estreita-los vasos
sanguíneos, os tecidos, etc.
astrixencia s.f. Calidade de astrinxente.
astro- Prefixo do gr. ástron, estrela, astro.
astroblasto s.m. Célula que dá orixe ó astrocito.
astroblastoma s.m. Tumor cunhas células equiparables a
astrocitos maduros.
astrocele s.m. Espacio oco na astrosfera, no que está
situado o centrosoma.
astrocinético –a adx. Relativo ós movementos da esfera
de atracción na cariocinese.
astrocito s.m. 1. Célula en forma de estrela, especialmente
célula adulta da neuroglía, célula de Deiters, célula
de Cajal, célula araña. 2. Célula ou corpúsculo óseo, pola
súa forma estrelada.
astrocitoma s.m. Tumor do sistema nervioso central,
formado por astrocitos. Segundo a súa malignidade clasifícanse
en grao I (que responde ás formas clásicas), grao
II (V. astroblastoma) e graos III e IV (V. glioblastoma
multiforme).
astrofobia s.f. Temor morboso ós astros ou ó firmamento.
astroglía s.f. Tecido de neuroglía da substancia gris,
composto de astrocitos. Tamén se di macroglía.
astrosfera s.f. Esfera de atracción na cariocinese, áster
con exclusión do centrosoma.
asubiote s.f. Planta anual da familia das labiadas, de
flores e follas con propiedades antiespasmódicas e estimulantes.
asulfurose s.f. Estado de deficiencia de xofre no organismo.
asuprarrenalismo s.m. Falta ou deficiencia da actividade
suprarrenal.
asurrenalismo s.m. Asuprarrenalismo.
At Símbolo do astatinio ou astato
atacador s.m. Instrumento empregado en odontoloxía
para colocar e condensa-la amálgama nunha obturación
dentaria.
atactilia s.f. Perda da sensibilidade táctil.
atador-a s. V. compoñedor.
atalamia s.f. Ausencia ou escasa profundidade da cámara
anterior, con adiantamento do iris.
atalpose s.f. Incapacidade de percibir sensacións de calor.
ataque s.m. Acceso repentino dunha enfermidade ou mal
físico ou psíquico, en especial dalgunha afección suxeita
a recidivas.
ataraxia s.f. Tranquilidade moral, estado apracible do
ánimo.
ataráxico-a adx. 1. Que produce calma. // s.m. 2. Medicamento
que se utiliza nos estados de ansiedade, inquietude
e tensión de orixe non psicótica, como o meprobamato,
a hidroxicina, as benzodiacepinas, etc.
atavismo s.m. Herdanza de caracteres dos antepasados
remotos, reaparición nun descendente dunha característica
calquera dun ascendente que quedara latente durante
unha ou varias xeracións. Tamén se di herdanza ancestral,
reversión.
ataxafasia s.f. Posibilidade de dicir palabras, pero non
frases.
ataxia s.f. Trastorno do movemento voluntario, que
aparece incoordinado, estando conservada a forza
muscular. A alteración de calquera dos mecanismos que
interveñen na realización do movemento voluntario, dificultando
a súa normal execución, determinará a ataxia. A
lesión das raíces posteriores da medula ou dos cordóns
posteriores medulares determinará unha alteración da
sensibilidade profunda consciente (palestesia ou vibratoria,
artrocinética ou posicional, grafostesia), que ó non
informa-los centros nerviosos da posición de cada un dos
segmentos do corpo, dificultará a execución do movemento.
A alteración dos feixes espinocerebelosos medulares
que transmiten a sensibilidade profunda inconsciente
e a lesión do cerebelo, determinan unha alteración
na coordinación do movemento, con falta de mesura