1 - principio.qxd

749 tenonostose
tenda s.f. Formación anatómica en forma de tenda. Tamén
se di tentorium. // T. da hipófise Pregadura da duramáter
que cobre a hipófise. / T. de osíxeno Bolsa ou
cámara impermeable e transparente que cobre a cama do
enfermo para a osixenoterapia. Así obtense unha concentración
aproximada de O 2
do 50%. / T. do cerebelo
Tabique formado pola duramáter que se atopa entre a cara
superior do cerebelo e a inferior dos lobos occipitais do
cerebro, separándoos. Dentro dela atópanse os seos laterais,
petrosos, rectos, cavernosos e a prensa de Erófilo. /
T. olfactiva Prolongación transversal da duramáter
situada entre a apófise crista galli e o bordo do óso
frontal, que cobre a parte anterior do bulbo olfactivo.
tendencia s.f. Inclinación, propensión ou predisposición.
tendinite s.f. Inflamación dun tendón. Tamén se di tenonite.
tendinoplastia s.f. Tenoplastia.
tendinosutura s.f. Sutura dun ou varios tendóns. Tamén
se di tenorrafia.
tendo s.m. (lat.) Tendón. // T. Achillis Tendón de Aquiles.
tendofonía s.f. Tenofonía.
tendólise s.f. Liberación das adherencias dos tendóns.
tendón s.m. Estructura fibrosa formada por tecido
conxuntivo, mediante a cal se insire unha masa muscular
nun óso ou noutro órgano. // T. de Aquiles Reunión dos
tendóns do gastrocnemio e do solear que se insiren na
parte inferior da cara posterior do calcáneo. / T. de
Cooper Ligamento pectíneo. / T. de Zinn Tendón
mediante o cal se insiren os músculos rectos lateral,
medial e inferior no vértice da órbita. / T. palpebral ou
ocular Ligamento palpebral interno, no que se orixina o
músculo orbicular das pálpebras. / T. perforante Tendón
do flexor profundo dos dedos que fura o tendón do flexor
superficial ó nivel da primeira falanxe. / T. perforado
Tendón do flexor superficial dos dedos.
tendoplastia s.f. Tenoplastia.
tendosinovite s.f. Inflamación da vaíña dun tendón ou do
propio tendón. Tamén se di tendovaxinite. // T. estenosante
Doenza do pulso por inflamación crónica da vaíña
do tendón do extensor curto e do abductor longo do
polgar, que ocasiona estenose. / T. purulenta ou serosa
Tendosinovite con formación de pus ou derramo seroso,
respectivamente.
tendotomía s.f. Tenotomía.
tendovaxinite s.f. Tendosinovite.
tenectomía s.f. Tenonectomía.
tenesmo s.m. Desexo continuo e ineficaz, que produce
dor, de urinar ou defecar (tenesmo vesical ou rectal,
respectivamente), ocasionado por unha irritación ou unha
inflamación do colo da vexiga ou do ano.
tenia s.f. 1.Verme cestodo en forma de fita, do xénero
Taenia, parasito intestinal dos animais e do home. O seu
corpo está formado por segmentos ou proglótides, que se
desprenden cando maduran e conteñen os órganos de
reproducción e os ovos. A súa cabeza ten ventosas ou
ganchos cos que se adhiren ás paredes do intestino. As
especies parasitas do home causan a síndrome chamada
teníase, das cales unha das máis perigosas é a causada
pola Echinococcus granulosus. 2. Estructura anatómica
en forma de fita. // T. de Valsalva ou tenia do colon
Cada unha das tres fitas ou bandas do intestino groso
formadas por fibras musculares lonxitudinais: a mesocólica,
que corresponde á inserción do mesenterio; a libre,
que é a oposta á anterior, e a epiploica ou emental, que
corresponde á unión do colon transverso co epíploon.
teníase s.f. Síndrome ocasionada pola infestación de
tenias, que se manifesta con dispepsias, alteracións do
apetito, dores abdominais, anemia, etc. Tamén se di
helmintíase. // T. imaxinaria V. teniofobia. / T. somática
Presencia de larvas de tenia nos órganos, especialmente
nos músculos.
tenicida adx. Que destrúe as tenias.
teniforme adx. Que ten forma de tenia.
tenífugo-a adx. 1. Que provoca a expulsión das tenias. //
s.m. 2. Axente con esta acción.
teniofobia s.f. Temor morboso a ter tenias. Tamén se di
teníase imaxinaria.
tenioide adx. Teniforme, con forma de tenia.
teniotoxina s.f. Toxina das tenias.
teno- Prefixo do grego, tendón.
tenodese s.f. Fixación do extremo dun tendón ó óso ou
órgano que lle corresponde.
tenodinia s.f. Dor no tendón, tenalxia.
tenofibriña s.f. Cada unha das fibras finas que se atopan
entre as células epiteliais, dispostas mediante pontes
intercelulares.
tenófito s.m. Neoplasia nun tendón.
tenofonía s.f. Son que se percibe por auscultación, supostamente
causado polas cordas tendinosas cardíacas.
tenólise s.f. Escisión cirúrxica de adherencias patolóxicas
nun tendón.
tenomioplastia s.f. Intervención de cirurxía plástica que
afecta os músculos e tendóns, especialmente as operacións
por hernia inguinal.
tenomiotomía s.f. Extirpación dunha parte dun tendón e
dun músculo.
tenonectomía s.f. Extirpación dunha parte do tendón ou
da súa vaíña. Tamén se di tenectomía.
tenonite s.f. 1. Inflamación dun tendón. Tamén se di tenosite,
tendinite. 2. Inflamación da cápsula de Tenon.
tenonómetro s.m. Instrumento que se emprega para
medi-la tensión intraocular.
tenonostose s.f. Tenostose