1 - principio.qxd

tenontagra 750
tenontagra s.f. Afección gotosa dos tendóns.
tenontite s.f. Inflamación dos tendóns. // T. calcaria
Inflamación tendinosa con calcificación.
tenontodinia s.f. Tenodinia.
tenontofima s.m. Tumor nun tendón. Tamén se di tenófito.
tenontografía s.f. Descrición dos tendóns e a súa colocación.
tenontoloxía s.f. Conxunto de coñecementos relativos ós
tendóns.
tenontotecite s.f. Inflamación da vaíña tendinosa. Tamén
se di tendosinovite.
tenontotomía s.f. Tenotomía.
tenopatía s.f. Patoloxía dos tendóns.
tenopexía s.f. Tenodese.
tenoplastia s.f. Cirurxía plástica dos tendóns (enxertos de
tendóns).
tenorrafia s.f. Sutura de tendóns seccionados.
tenosinovectomía s.f. Extirpación dunha vaíña tendinosa.
tenosinovite s.f. V. tendosinovite.
tenosite s.f. Tenontite, inflamación dun tendón.
tenostose s.f. Calcificación ou osificación dun tendón.
tenosuspensión s.f. Fixación da articulación do ombro
na luxación recidivante, que se realiza mediante unha fita
tendinosa do peroné lateral longo que se pasa a través da
cabeza do úmero e da apófise acromial.
tenotomía s.f. Sección cirúrxica dun tendón co fin de
diminuír ou aumenta-la súa función ou ben para
aumenta-la súa lonxitude.
tenótomo s.m. Escalpelo de pequeno tamaño, de folla
curta e estreita, que se utiliza nas tenotomías. // T. de
Dieffenbach Tenótomo de folla curva empregado na
tenotomía dos músculos oculares.
tensioactivo-a adx. Que modifica a tensión superficial
dun líquido.
tensiófono s.m. Instrumento utilizado para o exame da
presión sanguínea mediante a combinación de palpación
e auscultación.
tensioinactivo-a adx. Que non altera a tensión superficial.
tensiómetro s.m. Instrumento que permite medi-la
tensión superficial dun líquido.
tensión s.f. 1. Acción das forzas que actúan en distintas
direccións sobre un corpo, mantendo as súas partes
unidas. 2. Resistencia que ofrecen as paredes dun recipiente
á presión do líquido que contén. 3. Forza que
induce a dilatación dos gases, e intensidade desa forza. //
T. arterial Resistencia ofrecida polas paredes das arterias,
que depende da forza da actividade cardíaca, da
elasticidade das paredes arteriais, da resistencia capilar,
da presión venosa e do volume e viscosidade do sangue.
/ T. ocular Presión que sofren as envolturas do ollo,
producida pola renovación continua dos líquidos no seu
interior. / T. muscular Contracción moderada dun
músculo causada polo seu estiramento. / T. premenstrual
Estado no que pode aparecer irritabilidade, cefalea,
insomnio, dor abdominal, etc., que ocorre nos días
previos á aparición da menstruación. / T. sanguínea
Resistencia que ofrecen as paredes dos vasos sanguíneos
que depende da presión do sangue e da elasticidade dos
propios vasos. / T. superficial Resistencia á disgregación
da capa superficial dos líquidos, debida ás forzas de
cohesión que exercen unhas moléculas sobre outras. / T.
vascular Tensión sanguínea. / T. venosa Presión que
exerce o sangue sobre as paredes das veas. / T. venosa
central Presión exercida nas estructuras venosas
centrais, como a aurícula dereita ou a vea cava.
tensivo-a adx. Relativo á tensión, especialmente as dores
que van acompañadas dunha sensación de tensión.
tenso-a adx. 1. Estirado. 2. Moi preocupado, falto de relaxación.
tensor s.m. Músculo que estira ou tensa unha parte do
corpo.
tenta s.f. Sonda.
tentáculo s.m. Apéndice móbil e polo xeral retráctil que
algúns invertebrados empregan para a prensión e o movemento.
tentativa s.f. Intento, ensaio ou inicio dun acto.
tentigo s.f. (lat.) 1. Luxuria, satiríase. 2. Clítoris. // T.
venérea Ninfomanía.
tento s.m. Exercicio do sentido do tacto.
tentorial adx. Relativo ó tentorium ou tenda do cerebelo.
tentorium s.m. (lat.) Tenda, especialmente a do cerebelo.
tentum s.m. (lat.) Pene.
tenue adx. Delicado, sutil, delgado.
teobromina s.f. Dietilmetilxantina, alcaloide que
conteñen as sementes do Theobroma cacao, e que tamén
se pode preparar artificialmente, con propiedades semellantes
ás da cafeína e ás da teína.
teofilina s.f. Alcaloide do té, isómero da teobromina, con
acción diurética, vasodilatadora e antiasmática.
teofobia s.f. Temor enfermizo a Deus ou ás cuestións
divinas.
teomanía s.f. Manía na que o enfermo cre que é Deus ou
que está inspirado por el.
teorema s.m. Proposición que afirma un feito ou cuestión
demostrable. // T. de Gibbs As substancias que diminúen
a tensión superficial dun medio puro tenden a xuntarse na
superficie deste. / T. de Hazen Por cada morte por febre
tifoide evitada mediante o tratamento das augas de