1 - principio.qxd

climático -a 152
climático -a adx. 1. Que ten relación co clima. 2. Dun
bubón de causa descoñecida, semellante ou idéntico ó
linfogranuloma inguinal.
climatización s.f. Regulación dos factores climáticos de
determinado ambiente (salas de hospital, quirófanos, etc)
co fin de adaptalo para certos usos.
climatoloxía s.f. Rama da meteoroloxía que estudia os
climas e a influencia que exercen sobre o organismo.
climatopatoloxía s.f. Parte da climatoloxía que trata da
acción patolóxica dos distintos climas sobre o organismo.
climatoterapia s.f. Tratamento das enfermidades polo
traslado do paciente a unha rexión de clima diferente.
clímax s.m. 1. Acme ou período de maior intensidade no
curso dun proceso ou enfermidade. 2. Orgasmo sexual.
clindamicina s.f. Antibiótico derivado da lincomicina,
activo fronte a xermes grampositivos.
clínica s.f. 1. Institución, edificio ou parte deste, onde se
ensina medicina por medio de demostracións xunto á
cama dos enfermos. 2. Por extensión calquera institución
onde se tratan enfermos, en forma ambulatoria ou ingresados.
// C. da dor. Institución dedicada a alivia-la dor
mediante procedementos anestésicos locais. / C. intermedia.
Institución para os pacientes que xa non necesitan
todo o que lles ofrece o hospital pero que aínda non
poden volver á súa casa, como os pacientes psiquiátricos,
drogadictos, alcohólicos, etc. Tamén se di hospital de
día.
clínico-a adx. 1. Pertencente ou relativo á cabeceira dun
paciente ou ó curso dunha enfermidade. 2. Pertencente ou
fundado na observación e tratamento dos pacientes. 3.
Dos síntomas e o curso dunha enfermidade por oposición
ós achados do laboratorio. // s.m. 4. En medicina, profesional
dedicado á práctica clínica, a diferencia do que
traballa en campos non clínicos.
clinicopatolóxico-a adx. Pertencente ós signos e
síntomas manifestados por un paciente, e ós resultados de
estudios de laboratorio na súa relación cos achados do
exame macroscópico e histolóxico de tecidos por medio
de biopsia, autopsia ou ambas.
clino- Prefixo que denota unha pendente, unha inclinación
ou un ángulo.
clinocefalia s.f. Cimbocefalia, cabeza en sela de montar,
esmagamento ou afundimento conxénito do vértice da
cabeza polo que a superficie superior do cranio é cóncava
e presenta o aspecto dunha sela de montar.
clinocefalismo s.m. Clinocefalia.
clinodactilia s.f. Curvatura ou desviación permanente
dun ou máis dedos.
clinoide adx. Semellante a unha cama.
clinoloxía s.f. Estudio da declinación ou retrogresión dun
organismo animal.
clinomanía s.f. Inclinación ou afección esaxerada a
permanecer na cama ou en decúbito horizontal.
clinómetro s.m. Instrumento para medi-lo ángulo de
desviación dos ollos na cicloforia que se emprega para
aprecia-lo grao de parálise dos músculos oculares,
clinoscopio.
clinoscopio s.m. Clinómetro.
clinostático-a adx. Producido ou que ocorre cando o
paciente se atopa en posición deitada.
clinostatismo s.m. Posición deitada e fenómenos que
dela resultan.
clinoterapia s.f. Tratamento das enfermidades polo
descanso na cama, cura de repouso.
clise s.f. Inclinación ou atracción.
-clise Sufixo para indicar punción ou inxección, por
exemplo venoclise.
clitión s.m. Punto craniométrico na metade do bordo anterior
do clivus do esfenoide.
clitocibina s.f. Antibiótico derivado do fungo Clitocybe
gigantea.
clitoralxia s.f. Dor referida ó clítoris.
clitoridauxa s.f. Hipertrofia do clítoris.
clitorídeo -a adx. Relativo ou pertencente ó clítoris.
clitoridextomía s.f. Escisión ou ablación do clítoris.
clitoridite s.f. Inflamación do clítoris.
clitoridotomía s.f. Sección do clítoris, circuncisión na
muller.
clítoris s.m. Órgano pequeno eréctil, cilíndrico, na parte
anterior da vulva, constituído por dúas raíces que se unen
na liña media para forma-lo corpo, que termina por un
lixeiro ensanchamento, a glande do clítoris. É o órgano
homólogo do pene masculino pero non está perforado
pola uretra nin ten corpo esponxoso. Tamén se di tentigo,
virga ou mentula muliebris.
clitorismo s.m. 1. Hipertrofia do clítoris. 2. Erección
prolongada e persistente do clítoris, xeralmente dolorosa,
análogo ó priapismo. 3. Tribadismo.
clitorite s.f. Inflamación do clítoris. Tamén se di clitoridite.
clitoromanía s.f. Ninfomanía.
clitorotomía s.f. Incisión cirúrxica do clítoris. Tamén se
di clitoridotomía.
clitrofobia s.f. Claustrofobia.
cloaca s.f. 1. Cámara común na que se baleiran o intestino,
a vexiga e os conductos xenitais nalgúns vertebrados,
por exemplo as aves. 2. No estado embrionario,
cámara común, tapizada por endoderma, onde se baleiran
o intestino e a alantoide. 3. Abertura dun foco de necrose
ósea. 4. Conducto para a excreta dunha poboación. // C.