1 - principio.qxd

tiroidomanía 764
Tiroidite crónica linfocitaria. Tamén se di enfermidade
de Hashimoto ou tiroidite autoinmune. / T. de Riedel
Tiroidite hiperplásica en masa leñosa de evolución
crónica. Adhírese a planos profundos e non se presentan
adenopatías. No adulto evoluciona con síntomas de insuficiencia
tiroide. Tamén se di tiroidite leñosa, bocio
fibroso, enfermidade de Riedel. / T. leñosa Tiroidite de
Riedel. / T. parasitaria Enfermidade de Chagas. / T.
subaguda Tiroidite que se caracteriza por hipertrofia,
dores e febre, con formación de granulomas de células
xigantes. A causa é descoñecida. Tamén se di tiroidite
granulomatosa, enfermidade de De Quervain.
tiroidomanía s.f. Trastorno mental asociado con hipertiroidismo.
tiroidoterapia s.f. Tratamento dos trastornos da glándula
tiroide.
tiroidotomía s.f. 1. Incisión cirúrxica da glándula tiroide.
Tamén se di tiroidotomía. 2. Laringotomía mediana.
tiroidotoxina s.f. Substancia tóxica producida pola glándula
tiroide.
tiroíxeno-a adx. Que se orixina por trastornos da tiroide.
tirolarínxeo-a adx. Relativo á tiroide e á larinxe.
tirolingual adx. Tirogloso.
tirólise s.f. Destrucción do tecido tiroide.
tirolisina s.f. Soro tirolítico.
tirolítico-a adx. Que destrúe o tecido tiroide.
tiroma s.m. 1. Tumor ou nódulo de material caseoso. 2.
Tumor do tecido tiroide.
tiromatose s.f. Dexeneración de tipo caseoso. Tamén se
di caseificación.
tiromegalia s.f. Agrandamento da glándula tiroide.
Tamén se di bocio.
tironco s.m. Tumor da glándula tiroide. Tamén se di
tiroma.
tironucleoalbumina s.f. Nucleoalbumina da glándula
tiroide.
tiroparatiroidectomía s.f. Extirpación das glándulas
tiroide e paratiroide.
tiropatía s.f. Patoloxía da glándula tiroide.
tiropenia s.f. Hipofunción da glándula tiroide.
tiropexia s.f. Fixación da cartilaxe tiroide ou dunha parte
dela a algunha parte adxacente, mediante sutura.
tiroprivia s.f. Estado que é consecuencia da supresión
das funcións da glándula tiroide.
tiroproteína s.f. Tiroglobulina.
tiroptose s.f. Desprazamento da glándula tiroide cara ó
tórax, que se observa en persoas con bocio.
tirosamina s.f. Tiramina.
tirosarcoma s.m. Sarcoma da glándula tiroide.
tirose s.f. 1. Caseificación. 2. Tiroxicose. 3. Tiropatía.
tirosina s.f. Ácido P-parahidroxifenil-alfa- aminopropiónico:
aminoácido constituínte da maioría das proteínas,
liberado por hidrólise das proteínas dos alimentos. Non é
un aminoácido esencial sempre que a dieta conteña fenilalanina
en cantidade suficiente. É precursor da tiroxina,
da adrenalina e da melanina.
tirosinase s.f. Trastorno do metabolismo da tirosina, de
carácter hereditario (autosómico recesivo), que se
produce por un déficit da actividade da oxidase do ácido
hidroxifenilpirúvico, e que se elimina pola urina, á que
lle dá un aspecto característico.
tirosinuria s.f. Presencia de tirosina na urina.
tiroterapia s.f. Tratamento das enfermidades mediante
preparados obtidos da glándula tiroide.
tirotomía s.f. 1. Incisión cirúrxica da glándula tiroide. 2.
Incisión cirúrxica da cartilaxe tiroide. Tamén se di laringotomía.
tirótomo s.m. Instrumento propio para a sección da cartilaxe
tiroide.
tirotoxemia s.f. Tirotoxicose.
tirotóxico-a adx. Relativo ó estado producido pola actividade
excesiva da glándula tiroide. // Crise t. Complicación
que poden presenta-los individuos que sofren de
hipertiroidismo.
tirotoxicón s.m. Hidróxido de diazobenceno, ptomaína
tóxica que se forma ás veces no leite, queixo, xeados,
etc., en mal estado e que causa procesos disentéricos.
tirotoxicose s.f. 1. Estado patolóxico producido polo
exceso de producción endóxena ou de administración da
hormona tiroide. Tamén se di hipertiroidismo. 2. Tirotoxismo.
tirotoxina s.f. 1. Toxina producida na tiroide. 2. Toxina
que se desenvolve no leite e no queixo debida á acción
bacteriana.
tirotoxismo s.m. Envelenamento por queixo en mal
estado. Tamén se di tirotoxicose.
tirotricina s.f. Antibiótico insoluble en auga obtido por
Dubois a partir do filtrado de cultivos de Bacillus brevis,
que contén gramicidina e tirocidina. É tóxica e emprégase
localmente nas infeccións cutaneomucosas.
tirotrocina s.f. Tirotropina.
tirotrópico-a adx. Que ten afinidade pola glándula
tiroide.
tirotropina s.f. Hormona de natureza glicoproteica da
hipófise anterior, que exerce unha acción estimulante
sobre a glándula tiroide. Tamén se di TSH.
tirotropismo s.m. 1. Afinidade pola glándula tiroide. 2.
Tipo de constitución endócrina na que predomina a
influencia da tiroide.