1 - principio.qxd

11 adaptómetro
acuimetría s.f. Medida da agudeza visual.
acuíparo-a adx. Que produce auga ou segregación
acuosa.
aculalion s.m. Aparello para ensinarlles a falar ós mudos.
acume s.m. Punta aguda.
acumetría s.f. Estudio da agudeza auditiva.
acúmetro s.m. Instrumento que se emprega para medi-la
agudeza auditiva.
acuminado-a adx. De punta afiada.
acumulación s.f. 1. Acción e efecto de acumular. 2.
Aumento considerable e súbito da acción dalgúns medicamentos
(dixital, chumbo, mercurio, etc.) pola súa
administración continuada a doses relativamente ineficaces.
acumulador s.m. Aparato electrolítico que transforma a
enerxía eléctrica en química, para posteriormente volver
a transformala parcialmente en eléctrica.
acuñado-a adx. Apertado ou fendido con cuñas.
acuocapsulite s.f. Irite serosa, descemetite.
acuocobalamina s.f. Derivado da cianocobalamina ou
vitamina B 12
por substitución do grupo cianuro ( -CN )
polo grupo -H 2
O 0
corresponde á vitamina B 12b
.
acuofobia s.f. Medo patolóxico á auga. Tamén se di
hidrofobia.
acuofonía s.f. Acufonía
acuosidade s.f. Calidade do que é acuoso.
acuoso-a adx. Abundante en auga.
acupuntura s.f. Sistema de tratamento curativo por
medio de picadas con agullas moi finas en determinadas
zonas do corpo, propio da medicina oriental.
acurtamento s.m. Acto ou efecto de acurtar.
acurtar v. Tornar curto ou máis curto.
acuruxarse v. Encollerse unha persoa como se estivese
doente.
acusector s.m. Agulla eléctrica empregada como bisturí
para a sección dos tecidos.
acusia s.f. Audición normal, capacidade de percibir
normalmente os sons.
acusma s.f. Alucinación auditiva na que se escoitan
ruídos indefinidos. Tamén se di acúfeno, acoasma.
acusmatognosia s.f. Recoñecemento nulo ou imperfecto
dos sons a causa dun trastorno mental, xordeira mental.
acústica s.f. Ciencia que trata do son e da súa percepción.
acústico-a adx. Pertencente ou relativo ó sentido ou
órgano do oído, á ciencia dos sons ou á percepción dos
mesmos. // (Nervio) a. VIII par cranial ou nervio auditivo.
acusticomáleo s.m. Músculo externo do martelo.
acusticón s.m. Aparello auxiliar do oído para ós xordos.
acutómetro s.m. Acúmetro
acutomía s.f. Electrotomía.
acutorsión s.f. Torsión dun vaso por medio dunha agulla
para dete-la hemorraxia.
ad lib. Abreviatura do latín ad libitum que nas receitas
significa a vontade ou a gusto de cada un.
adacria s.f. Ausencia de segregación lacrimal.
adactilia s.f. Ausencia conxénita dos dedos da man ou do
pé.
adactilismo s.m. Adactilia.
adamantino-a adx. 1. Relativo ó esmalte dental. 2.
Diamantino. 3. fig. Forte, firme, íntegro.
adamantinoma s.m. Ameloblastoma. // A. pituitario.
Craniofarinxioma.
adamantoblasto s.m. Ameloblasto
adamantoblastoma s.m. Ameloblastoma
adamantoma s.m. Ameloblastoma, adenoma adamantino.
adaptabilidade s.f. 1. Calidade do que é adaptable. 2.
Capacidade de se adaptar. 3. Capacidade de ceder á
presión ou a unha forza sen desorganización, ou expresión
da medida e a capacidade para facelo, que manifesta
a distensibilidade dun órgano ocupado por aire ou
líquido, como o pulmón ou a vexiga, en termos de
unidade de cambio de volume por unidade de cambio de
presión. Tamén se di elastancia.
adaptación s.f. 1. Acto ou efecto de adaptar. 2. Acomodación.
3. Adquisición das modificacións que permiten
que un organismo viva nun novo ambiente ou en condicións
novas. 4. Proceso dinámico no que os pensamentos,
sentimentos, comportamento e mecanismos biofisiolóxicos
cambian para axustarse ós cambios do ambiente. 5.
Axuste da pulila do ollo ás variacións da intensidade da
luz. 6. Inmunización. 7. En odontoloxía, axuste axeitado
dunha dentadura, grao de proximidade e entrelazamento
de material de restauración dunha preparación dental ou
axuste exacto de bandas ós dentes. 8. Diminución da
frecuencia de impulsos na actividade reflexa cando se
repiten varias veces os estímulos sensoriais. // Producto
de a. Substancia formada no corpo dun animal pola
inmunización con productos celulares procedentes dun
animal doutra especie. / Síndrome xeral de a. V.
síndrome.
adaptador-a adx. 1. Que, ou aquel que adapta. // s.m. 2.
Dispositivo mediante o que se conectan entre si diferentes
partes de aparellos ou instrumentos.
adaptómetro s.m. Instrumento para medi-lo tempo necesario
para a adaptación retiniana, isto é, a rexeneración da
púrpura visual. Emprégase para descubri-la cegueira
nocturna, a avitaminose A e a retinite pigmentaria. // A.
cromático. Instrumento ó que se lle engaden filtros de