1 - principio.qxd

mesénquima 468
mente das vías que interveñen na conducción das sensacións
dolorosas. Utilízase algunhas veces para alivia-las
dores intratables por outros medios.
mesénquima s.m. Tecido conxuntivo embrionario do cal
derivan os vasos sanguíneos e linfáticos e os diferentes
tipos de tecidos conxuntivais.
mesenquimoma s.m. Tumoración constituída por
elementos celulares derivados do mesénquima.
mesenterectomía s.f. Escisión dunha parte ou da totalidade
do mesenterio.
mesenterio s.m. Porción do peritoneo que fixa os órganos
ás paredes do corpo, especialmente o prego de peritoneo
que fixa o intestino delgado contra a parede dorsal do
corpo.
mesenteriopexia s.f. Intervención cirúrxica consistente
na fixación mediante sutura do mesenterio a unha parte.
mesenteriorrafia s.f. Sutura cirúrxica realizada no
mesenterio.
mesenterite s.f. Inflamación do mesenterio.
mesénteron s.m. Porción media da cavidade embrionaria
da que derivan os órganos dixestivos, o fígado, o
páncreas e os pulmóns.
mesión s.m. Plano medio lonxitudinal do corpo que o
divide en dúas partes iguais.
mesmerismo s.m. Teoría terapéutica creada por Mesmer,
baseada en métodos que denominaba magnéticos, pero
que realmente tiñan como fundamento a suxestión.
Elaborou a doutrina do magnetismo animal, segundo a
cal cada organismo posúe un fluído magnético que se
podería transmitir ós demais.
mesmerización s.f. Magnetismo animal. V. magnetismo.
meso- Prefixo do gr. mésos (medio).
meso s.m. Mesenterio propio dunha víscera.
mesoapéndice s.m. Porción do mesenterio pertencente ó
apéndice.
mesoblasto s.m. V. mesoderma.
mesocardia s.f. Localización atípica do corazón na que o
ápice se sitúa na liña media do tórax.
mesocardio s.m. 1. Porción do mesenterio embrionario
que conecta o corazón coa parede corporal por diante e co
intestino anterior por detrás. 2. Porción do pericardio que
rodea a orixe dos grandes vasos.
mesocego s.m. Porción do mesenterio pertencente ó cego.
mesocisto s.m. Prego do peritoneo que fixa a vesícula
biliar á cara inferior do fígado.
mesocito s.m. Célula propia do tecido conxuntivo do
mesoderma.
mesocolon s.m. Meso que fixa o colon á parede abdominal
posterior.
mesocondrio s.m. Matriz na que se encontran incluídas
as células propias da cartilaxe hialina.
mesocórtex s.m. Córtex insular situado entre o córtex do
polo inferior da illa e o da porción superior da mesma.
mesocortical adx. 1. Relativo ó mesocórtex. 2. Dun
cicuíto nervioso dopaminérxico no que os corpos celulares
se atopan situados na parte superior do mesencéfalo
e se proxectan sobre o córtex da porción frontal.
mesocranio s.m. Porción superior media ou vértice do
cranio.
mesoderma s.m. Capa xerminal media do embrión, localizada
entre o ectoderma e o endoderma, da cal derivan o
tecido conxuntivo, óseo, cartilaxinoso, muscular, os
vasos sanguíneos e linfáticos, os órganos linfoides, o
notocordio, a pleura, o pericardio, o peritoneo, os riles e
as gónadas.
mesodermopatía s.f. Doenza que afecta ós órganos
derivados do mesoderma.
mesodiastólico -a adx. Relativo á parte media da diástole
cardíaca.
mesoduodeno s.m. Prego do peritoneo existente durante
o período fetal, persistente as veces durante o período
adulto, que fixa o duodeno á parede do abdome.
mesoencéfalo s.m. V. mesencéfalo.
mesoepidídimo s.m. Prego da túnica vaxinal que ás
veces conecta o epidídimo cos testículos.
mesofarinxe s.f. Orofarinxe, porción media da farinxe,
localizada entre a nasofarinxe e a laringofarinxe.
mesoflebite s.f. Inflamación da túnica media das veas.
mesogastrio s.m. 1. Rexión media do abdome, localizada
a nivel do embigo, por debaixo do epigastrio e por
encima do hipogastrio. 2. Mesenterio do estómago
embrionario, a partir do cal se desenvolve o epíploon
maior. 3. Epíploon gastrohepático.
mesoíleo s.m. Porción do mesenterio pertencente ó íleo.
mesomélico -a adx. Relativo á porción media dos
membros.
mesometrio s.m. 1. Miometrio, capa muscular media do
útero. 2. Mesenterio do útero, constituído polos ligamentos
anchos.
mesometrite s.f. Inflamación do mesometrio.
mesonasal adx. Relativo ou que pertence ó medio do
nariz ou das fosas nasais.
mesonefroma s.m. Tumor maligno orixinado a partir dos
restos do mesonefros embrionario.
mesonefros s.m. Sistema de excreción que se localiza
entre o pronefros e o ril definitivo ou metenfros durante
o período de desenvolvemento embrionario.
mesoneurite s.f. Inflamación da substancia propia dos
nervios.