1 - principio.qxd

313 feculoide
nopatías na área cervical. / F. funcional Aquela que se
produce polo funcionamento esaxerado dun tecido ou
órgano. / F. hemorráxicas Grupo de enfermidades
víricas, frecuentemente distribuídas nos trópicos e transmitidas
por picadas de mosquitos ou contacto con
roedores infectados. Comparten aspectos clinicopatolóxicos,
como a febre, as manifestacións hemorráxicas,
trombopenia, choque, insuficiencia renal e alteracións
neurolóxicas. / F. herpética Doenza caracterizada por
febre, farinxite e erupción herpética na cara. / F. hiperpirética
Aquela que se caracteriza por temperaturas superiores
a 40 o . / F. homótona Febre continua que mantén a
mesma intensidade, sen paroxismos nin remisións. / F.
intermitente Aquela que se caracteriza por accesos
febrís seguidos de períodos apiréticos de diversa duración.
/ F. láctica Febre de tipo funcional que aparece
durante a lactancia. Tamén se di febre do leite. / F. medicamentosa
Reacción febril caracterizada polo aumento
persistente da temperatura coincidindo coa administración
dun medicamento, que normalmente desaparece ó
suspende-la administración do mesmo. / F. mediterránea
familiar Doenza hereditaria, autosómica recesiva,
frecuente entre os xudeus sefardís e armenios, e
caracterizada por crises recorrentes de febre e dor abdominal,
torácica ou articular e eritema semellante ó da
erisipela. / F. menstrual Acceso de febre que precede ou
acompaña á menstruación. / F. miliar Afección exantemática
que presenta pequenas pápulas vermellas que
lembran o millo e que aparece no transcurso de diversas
enfermidades e no puerperio. / F. ondulante 1. Aquela
que no conxunto do cadro febril debuxa nas gráficas unha
serie de ondulacións, sendo a máis característica a existente
na brucelose. Tamén se di febre oscilante. 2. Febre
de Malta. / F. oscilante V. f. ondulante. / F. paratifoide
Doenza caracterizada por presentar febre continua e
síntomas semellantes ou idénticos ós da febre tifoide,
pero con reacción de Widal negativa, estando producida
por varios bacilos do xénero Salmonella. / F. por mordedura
de rata Calquera das dúas doenzas infecciosas
semellantes, orixinadas xeralmente pola mordedura
dunha rata e causadas polo Streptobacillus moniliformis
ou polo Spirillum minus. Ámbalas dúas cursan con febre
e exantema, engadíndose artrite no caso do Streptobacillus,
e posibilidade de endocardite no do Spirillum. / F.
puerperal Doenza consecutiva ó parto ou ó aborto
causada por infeccións adquiridas ó través das feridas,
principalmente por estreptococos. / F. Q Rickettsiose
causada pola Coxiella burnetti, transmitida a través da
picada da carracha do gando vacún, sendo o reservorio os
roedores e os ruminantes. Caracterízase pola aparición
dunha pneumonía atípica, espleno e adenomegalia e rara
vez exantema maculopapuloso. / F. quintana V. f. das
trincheiras. / F. recorrente Calquera das enfermidades
infecciosas causadas por microorganismos do xénero
Borrelia, principalmente a B. recurrentis, endémicas en
numerosas zonas de todo o mundo e en ocasións epidémicas.
Caracterízase por un ou máis episodios de febre,
con cefalea e dor muscular, que duran unha semana e
desaparecen cunha sudoración abondosa, para volver ó
cabo dun período variable. / F. remitente Aquela na que
a variación diurna da temperatura é de 1 o ou máis, pero
sen regresar a cifras normais. / F. residual Febre que
persiste despois da curación dun cadro infeccioso sen que
exista evidencia de complicacións. / F. reumática
Doenza febril que ocorre como complicación tardía das
infeccións por certas cepas de estreptococos hemolíticos
do grupo A, caracterizándose por múltiples lesións inflamatorias
focais das estructuras do tecido conxuntivo,
principalmente do corazón, onde afecta ás tres capas da
parede do mesmo, das articulacións, vasos sanguíneos e
pel, producindo ademais síntomas neurolóxicos e
diversas alteracións analíticas características que evidencian
esencialmente a infección pasada polo estreptococo.
/ F. séptica A causada pola penetración de toxinas
sépticas no sangue. / F. terciá Febre palúdica orixinada
polo Plasmodium vivax, na que os accesos febrís
aparecen cada dous días estando separados por un de
apirexia (acceso-día libre-acceso). / F. tifoide Enfermidade
febril aguda xeneralizada, causada pola Salmonella
Typhi e caracterizada por bacteriemia persistente e invasión
e multiplicación do microorganismo dentro das
células fagocíticas do fígado, bazo, ganglios linfáticos e
placas de Peyer intestinais. Clinicamente presenta febre
prolongada, malestar xeral, erupción transitoria característica,
dor abdominal, esplenomegalia, bradicardia e
leucopenia. / F. tropical V. f. amarela. / F. uveoparotídea
Enfermidade de Heerfordt.
febrento -a adx. Febril, que ten febre.
febricida adx. 1. Que diminúe a temperatura corporal nos
estados de febre. // s.m. 2. Axente que diminúe a febre.
febricitante adx. Que ten febre.
febrifacente adx. Que produce febre.
febrífugo -a adx. 1. Que combate ou diminúe a febre. //
s.m. 2. Axente que combate a febre.
febril adx. 1. Relativo á febre. 2. Do individuo que ten
febre.
febrón s.m. Forte acceso de febre.
fecal adx. Relativo ás feces ou da súa natureza.
fecálito s.m. Concreción dura de materia fecal localizada
no intestino.
fecaloide adx. Que semella ás feces, principalmente os
vómitos presentes nas obstruccións intestinais.
fecaloma s.m. Concreción de materias fecais no interior
do intestino, dando lugar a unha masa palpable no
abdome.
fecaluria s.f. Presencia de materia fecal na urina.
fécula s.f. 1. Amidón que se extrae dalgúns vexetais, especialmente
da pataca. 2. Borra, sedimento.
feculento -a adx. 1. Que contén fécula. 2. Que ten sedimento
ou feces.
feculoide adx. Semellante á fécula.