1 - principio.qxd

arterite 62
arterite s.f. Inflamación das paredes dunha arteria. // A.
hiperplástica. Arterite con neoformación do tecido
conxuntivo. / A. nodosa. Periarterite nodosa ou enfermidade
de Kussmaul. / A. obliterante. Endarterite que dá
como resultado a obliteración ou oclusión da luz do vaso.
/ A. temporal. Arterite das arterias temporais. Tamén se
di enfermidade de Horton.
arterización s.f. Aumento de fibras elásticas e musculares
nas paredes dunha vea sometida a unha presión
maior do normal. Tamén se di arterialización.
articulación s.f. 1. Unión de dous ou máis ósos. 2. En
odontoloxía, modo de dispoñer un dente artificial para
que se acomode ás distintas posicións da boca. 3. Pronunciación
clara e distinta das palabras. // A. anfidiartrodial.
Anfidiartrose. / A. artrodial. Artrodia. / A. atlantoepistrófica.
Articulación atlantoaxoide. / A. biaxil.
Articulación con dous eixes principais de movemento,
que están en ángulo recto / A. bilocular. Articulación
dividida en dúas cavidades pola cartilaxe interarticular. /
A. capitular. As articulacións entre as vértebras e as
cabezas das costelas. / A. carpiana. Articulación do
pulso. / A. coclear. Forma da articulación que permite o
movemento lateral. / A. composta. Articulación de máis
de dous ósos. / A. condiloide. Articulación elipsoide. / A.
confluente. Linguaxe na que as sílabas se emiten simultaneamente.
/ A. de Chopart. Unión dos ósos calcáneo e
astrágalo cos demais do tarso, articulación mediotarsal
ou tarsina media. / A. de Lisfranc. Articulación tarsometatarsiana.
/ A. diartrodial. Diartrose. / A. elipsoide.
Articulación con dous eixes de movemento, ámbolos
dous no mesmo óso. / A. enartroidal. Articulación esferoidal.
/ A. esferoidal ou esferoide. Articulación con
superficies esféricas. / A. espiral. Articulación coclear. /
A. falsa. Pseudoartrose. / A. irritable. Articulación
suxeita a ataques de inflamación sen causa apreciable,
normalmente a consecuencia dunha escordadura. / A.
mixta. Anfiartrose. / A. movible. Diartrose. / A.
multiaxil. Articulación esferoidal. / A. por encaixe recíproco.
Diartrose que ten as superficies articulares concavoconvexas
que se corresponden inversamente. / A. rotatoria.
Xínglimo lateral ou trocoide. / A. seca. Artrite
crónica. / A. sellar. Articulación por encaixe recíproco. /
A. simple. Articulación dos ósos. / A. sinartroidal.
Sinartrose. / A. trocoide. Articulación rotatoria. / A.
uncovertebral. Pequena artrodia entre os extremos laterais
dos corpos vertebrais cervicais. / A. uniaxil. Articulación
que se move nun eixe soamente. / A. unilocular.
Articulación cunha soa cavidade. / A. xinglimoide.
Xínglimo, variedade de diartrose que permite movementos
de rotación e de esvaramento.
articulado-a adx. 1. Dividido ou unido por articulacións.
2. Enunciado en palabras e frases.
articulador s.m. Utensilio para efectuar unha unión
semellante a unha articulación. // A. dental. Marco oclusivo,
aparello mecánico que representa as articulacións
temporomandibulares e as ramas óseas, destinado a
montar dentes artificiais en relacións axeitadas de oclusión
e articulación.
artificial adx. Feito pola man do home, que non é natural
nin patolóxico.
artistomía s.f. 1. Nitidez na articulación das palabras. 2.
Adaptación exacta dunha abertura, especialmente dunha
incisión cirúrxica, ó seu propósito.
artraga s.f. Afección gotosa das articulacións.
artralxia s.f. Neuralxia ou dor dunha articulación. Artroneuralxia,
artrodinia, neuralxia articular. // A. saturnina.
Artralxia por intoxicación con chumbo.
artrecose s.f. Ulceración dunha articulación.
artrectase s.f. Dilatación dunha cavidade articular.
artrectomía s.f. Resección dunha articulación. Sinovectomía.
artredema s.m. Edema dunha articulación.
artremia s.f. Conxestión sanguínea dunha articulación.
artrempiese s.f. Supuración nunha articulación, artrite
supurativa. Tamén se di piartrose.
artrestesia s.f. Sensibilidade articular, percepción dos
movementos articulares.
artrifluente adx. Relativo ós abscesos pola conxestión
que provén dunha articulación enferma.
artrite s.f. Reumatismo articular, inflamación dunha ou
varias articulacións, de orixe infecciosa, inmunolóxica ou
metabólica. // A. aguda. A caracterizada por dor, calor,
arroibamento e tumefacción, de curso agudo. / A. anquilopoética.
Artrite crónica que produce a soldadura
fibrosa das superficies articulares. / A. blenorráxica ou
gonorreica. Artrite aguda debida ós gonococos. / A.
crónica. Inflamación dunha ou varias articulacións,
secuela dun reumatismo agudo, de gota crónica ou de
tuberculose ou sífilis. As demais formas de artrite agrúpanse
baixo dúas formas principais: reumatismo articular
crónico primario, poliartrite crónica anquilosante que
inmobiliza e deforma os tecidos sen que os ósos sexan
directamente interesados, e osteoartrose deformante,
artrite reumatoide atrófica infecciosa, deformante proliferativa,
focal, psoriásica, reumatismo nodoso ou crónico
deformante, enfermidade de Marie-Strümpell, de Felty,
de Still, na que hai desgaste das superficies articulares e
producción de osteófitos e econdrose. / A. gotosa. Artrite
debida á gota. / A. psoriásica. A asociada a psoríase, con
predilección polas articulacións de mans e pés. / A. reactiva.
Artrite autoinmune que aparece no curso de infeccións
localizadas, especialmente intestinais e urinarias. /
A. reumatoide. Artrite crónica. / A. seca. Artrite crónica
sen exsudación de líquido. / A. sifilítica. Forma asociada
coa sífilis ou debida a ela. / A. supurada. Forma caracterizada
pola infiltración purulenta da articulación,
debida a miúdo ó traumatismo ou á piohemia. / A.
urática. Artrite crónica debida á excesiva formación de
ácido úrico. / A. uretral. Artrite blenorráxica.