1 - principio.qxd

355 helioterapia
haxioterapia s.f. Curación supostamente milagrosa e
realizada a través da intercesión dos santos.
haxix s.m. Preparación das follas e flores da Cannabis
sativa (cánabo indio), realizada mediante pulverización
das mesmas e posterior desecación nunha estufa a 45 0 .
Consómese normalmente fumándoo en pipa, mesturado
con tabaco en forma de cigarro ou inxerido con alimentos
xeralmente doces. Os efectos do consumo do Cannabis
son moi variables e dependen de diversos factores, como
a cantidade consumida, o grao de actividade, a vía de
administración, a procedencia da substancia, as características
do individuo e o seu grao de experiencia. En xeral
posúe un efecto de euforia, relaxación, indiferencia e
diminución da atención. Poden existir alteracións na
percepción do espacio e do tempo. Consumido a altas
doses, pode producir sensacións de pánico, terror e alucinacións,
así como cadros psicóticos pasaxeiros,
frecuentes entre os principiantes que utilizan productos
de gran actividade.
Hb Avreviatura de hemoglobina.
He Símbolo do helio.
hebdomadario -a adx. Que aparece con periodicidade
semanal.
hebefrenia s.f. Unha das variedades da clasificación
clásica de Kraepelin da esquizofrenia. Corresponde a
aquela que aparece en persoas novas, adolescentes, e
caracterízase polo aspecto anenado da fala e do comportamento,
o predominio das alteracións afectivas e
emocionais e o pensamento desorganizado. Ten peor
prognóstico ca outras formas de esquizofrenia. Tamén se
di esquizofrenia desorganizada.
Heberden, enfermidade de V. enfermidade.
hebético -a adx. Relativo á pubertade.
hebetismo s.m. Estado de apatía ou entorpecemento
mental que constitúe o primeiro grao do estupor.
hectárea s.f. Medida de superficie equivalente a cen áreas
ou a dez mil m 2 . Abreviatura: ha.
hecto- Prefixo do gr. hekatón (cento), utilizado na formación
de palabras que se refiren a esta cantidade.
hectogramo s.m. Medida de peso equivalente a cen
gramos. Abreviatura: hg.
hectolitro s.m. Medida de capacidade equivalente a cen
litros. Abreviatura: hl.
hectómetro s.m. Medida de lonxitude equivalente a cen
metros. Abreviatura: hm.
Hedera Xénero de plantas monocotiledóneas, arbustivas,
rubideiras, ó que pertence a hedra común (H. hélix).
hederiforme adx. Que ten forma de hedra, propio
dalgunhas terminacións nerviosas da pel.
hederina s.f. Saponina extraída do tronco das hedras
vellas, utilizada na medicina como excitante e emenagogo.
hedonismo s.m. Doutrina filosófica que ten como principio
de moral a busca do pracer.
hedra s.f. Planta rubideira, que corresponde a diversas
especies do xénero Hedera (familia das araliáceas), de
cor verde e folla perenne. As súas bagas son purgantes.
hedras s.f. pl. Varices. V. variz.
hedratresia s.f. Ano non perforado.
hedrocele s.f. 1. Saída ou prolapso de asas do intestino a
través do ano. 2. Hernia das asas intestinais que ocorre no
prolapso total do recto.
hefestiorrafia s.f. Cauterización dos bordos dunha ferida
coa finalidade de procura-la súa cicatrización.
helcópodo -a adx. Relativo a un tipo de marcha anormal
na que un dos membros inferiores se leva a rastro.
hélice s.f. Pregadura semicircular que forma o bordo
externo do pavillón auricular.
hélico- Prefixo do gr. helikos (espiral) utilizado na
composición de palabras que expresan a idea de hélice ou
espiral.
helicoidal adx. Que ten forma de hélice.
helicópodo -a adx. Dun tipo de marcha anormal na que
un pé fai un movemento de circunducción, semellante ó
que se realiza ó utilizar unha fouce. Propio das parálises
postictais.
helicoproteína s.f. Substancia glicoproteica extraída dos
caracois.
helicotrema s.m. Pequeno orificio de paso que conecta a
rampla timpánica coa rampla vestibular do caracol do
oído interno.
helio- Prefixo do gr. helios (sol) utilizado na formación de
palabras que expresan a idea de sol.
helio s.m. Gas nobre, o máis lixeiro de todos eles, que se
atopa na atmosfera en proporción de 5 cm 3 de helio por
cada 1 m 3 de aire, o seu símbolo é He, o número atómico
2 e o peso atómico 4,0026. Úsase mesturado con osíxeno
para respiralo en ambientes con varias presións atmosféricas
e nalgunhas dispneas por obstrucción das vías respiratorias.
helioencefalite s.f. Encefalite secundaria a unha insolación.
heliofobia s.f. Temor morboso á luz do sol.
heliopatía s.f. Denominación xeral das doenzas orixinadas
pola luz do sol.
heliose s.f. V. insolación.
heliotalasoterapia s.f. Terapia física que combina a
acción dos raios do sol coa da auga do mar.
heliotaxe s.f. Propiedade que presentan algúns organismos
de moverse inducidos pola luz solar.
helioterapia s.f. Terapéutica baseada na acción dos raios
solares.