1 - principio.qxd

555 osteoxénese
aumento da cavidade medular, acompañado de leucopenia
e febre.
osteomielografía s.f. Radiografía da medula ósea trala
inxección de contraste por vía endovenosa.
osteón s.m. Unidade de óso compacto que consta dun
conducto central arredor do cal se dispoñen laminiñas
óseas concéntricas.
osteona s.f. Osteón.
osteonco s.m. Osteoma.
osteonecrose s.f. Necrose ósea.
osteoneuralxia s.f. Neuralxia ósea.
osteonose s.f. Osteopatía.
osteópata adx. 1. Que padece algunha doenza dos ósos. //
s. 2. Persoa que se dedica ó tratamento das enfermidades
dos ósos.
osteopatía s.f. Calquera enfermidade dos ósos. // O.
normocalcémica Nome xenérico que se aplica ós
procesos do sistema esquelético que xeralmente cursan
con normocalcemia, na xénese dos cales participan alteracións
endocrinometabólicas. / O. de fame Afección
ósea caracterizada pola diminución da calcificación ósea
debida a unha deficiencia na alimentación. / O. mieloxénica
Enfermidade ósea causada por alteracións entre o
tecido medular e o óseo.
osteopenia s.f. Calquera dos trastornos da remodelación
ósea nos que existe perda de masa ou densidade esquelética,
entre os cales se inclúen a osteomalacía e a osteoporose.
osteoperióstico-a adx. Relativo ou pertencente ó óso e ó
periósteo.
osteoperiostite s.f. Inflamación do óso e do periósteo. //
O. alveolodentaria Piorrea alveolar.
osteopetrose s.f. Osteopatía conxénita e hereditaria
pouco frecuente, que se caracteriza por unha condensación
ósea variable que enche a cavidade medular deformando
os ósos e facéndoos anormalmente fráxiles.
Débese a unha alteración entre os procesos de crecemento
e de destrucción ósea.
osteoplasia s.f. Neoformación de tecido óseo.
osteoplastia s.f. Cirurxía plástica dos ósos. // O. perióstica
Producción artificial de tecido óseo por implantación
de tecido perióstico.
osteoplástico-a adx. Relativo á osteoplastia.
osteoplasto s.m. Cavidade onde se atopan os osteoblastos.
osteopoiquilia s.f. Aspecto marmóreo que teñen os ósos
na radiografía.
osteoporose s.f. Rarefacción dos ósos sen descalcificación,
debida á formación de espacios anormais por agrandamento
dos seus conductos. // O. adiposa Osteoporose
na que os espacios agrandados están ocupados por graxa.
/ O. por repouso excesivo, postraumática e senil Osteoporose
ocasionada respectivamente polas devanditas
causas.
osteopsatirose s.f. Fraxilidade ósea conxénita hereditaria,
con coloración azul das escleróticas, trastornos
auditivos, endócrinos, etc. Tamén se di osteoxénese
imperfecta.
osteorradionecrose s.f. Necrose ósea causada por radiacións.
osteorrafia s.f. Sutura de aproximación dos extremos dun
óso fracturado.
osteorraxia s.f. Hemorraxia nun óso.
osteorrexe s.f. Fractura dun óso.
osteosarcoma s.m. Sarcoma dun óso ou sarcoma que
contén tecido óseo.
osteosclerose s.f. Aumento anormal da densidade ou
dureza do óso. // O. condensante xeneralizada Enfermidade
familiar por calcificación excesiva dos ósos caracterizada
por un incremento da substancia compacta, con
fraxilidade ósea e aspecto marmóreo visto radioloxicamente.
Tamén se di osteopetrose.
osteose s.f. 1. Lesión non inflamatoria ou dexenerativa
dun óso. 2. Osteoxénese.
osteosepto s.m. Porción ósea do tabique nasal.
osteosinovite s.f. Sinovite con inflamación dos ósos
próximos.
osteosíntese s.f. 1. Unión dos extremos dun óso fracturado
por medios cirúrxicos. 2. Anquilose cirúrxica dunha
articulación. 3. Osteorrafia.
osteosteatoma s.m. Esteatoma con elementos óseos.
osteostixe s.f. Punción cirúrxica dun óso.
osteotabe s.f. Atrofia da medula ósea.
osteotilo s.m. Calo que se produce sobre a fractura dun
óso.
osteotomía s.f. Incisión ou sección cirúrxica dun óso.
osteótomo s.m. Escoplo que se emprega para realiza-la
osteotomía.
osteotribo s.m. Instrumento que se utiliza para raspar
ósos.
osteotrofia s.f. Nutrición do tecido óseo.
osteotrombose s.f. Trombose dos vasos dun óso.
osteotuberculose s.f. Tuberculose ósea.
osteoxénese s.f. Formación ou desenvolvemento de
tecido óseo. // O. imperfecta Distrofia conxénita caracterizada
pola fraxilidade ósea dos membros, que sofren
múltiples fracturas. Tamén se di displasia perióstica,
fraxilidade ósea conxénita.