1 - principio.qxd

adenomegalia 14
adenomegalia s.f. Hipertrofia dun ganglio ou dunha
glándula.
adenómera s.f. Porción terminal en fondo de saco dunha
glándula en desenvolvemento, que se converte na parte
funcional do órgano.
adenomesenterite s.f. Inflamación dos ganglios do
mesenterio.
adenomicose s.f. 1. Antigamente, enfermidade de
Hodgkin. 2. Enfermidade endémica do Brasil producida
polo fungo Adenomyces Cruzi.
adenomiofibroma s.m. Fibroma que contén tecido
adenomatoso e miomatoso.
adenomioma s.m. Neoplasia benigna do tecido muscular
e glandular, máis frecuentemente no útero, endometrioma.
// A. branquióxeno. Formación quística orixinada
pola inflamación da bolsa mucosa na liña media do
pescozo. / A. psamopapilar. Tumor papilar múltiple do
ligamento ancho.
adenomiomatose s.f. Formación de moitos nódulos
adenomiomatosos nos tecidos parauterinos ou no útero.
adenomiometrite s.f. Hiperplasia inflamatoria do útero,
semellante a un adenomioma.
adenomiosarcoma s.m. Tumor mesodérmico mixto con
elementos musculares.
adenomiose s.f. 1. Estado benigno que se caracteriza por
penetración do endometrio na musculatura uterina, ás
veces con crecemento excesivo desta. 2. Presencia de
tecido endometrial en lugares anormais.
adenomixoma s.m. Tumor composto de tecido glandular
ou ganglionar e tecido mucoso.
adenoncose s.f. Aumento de tamaño dunha glándula ou
ganglio.
adenopatía s.f. Aumento de tamaño das glándulas, en
particular, dos ganglios linfáticos.
adenosarcoma s.m. Tumor maligno mixto que ten
elementos sarcomatosos e glandulares, como o tumor de
Wilms.
adenosclerose s.f. Endurecemento dunha glándula ou
dun ganglio.
adenose s.f. 1. Calquera enfermidade das glándulas ou
ganglios. 2. Desenvolvemento ou formación anormal de
tecido glandular ou ganglionar. // A. da mama. Lesión
benigna localizada nas glándulas apócrinas mamarias ou
nos conductos galactóforos. Macroscopicamente a mama
é nodular, e microscópicamente existe dilatación dos
conductos, que conteñen líquido, hiperplasia do epitelio e
fibrose.
adenosina s.f. Nucleósido formado por adenina e ribose.
// Trifosfato de a. (ATP) Composto rico en enlaces de
alto nivel enerxético, presente en tódalas células.
adenosinase s.f. Enzima que desdobra a adenosina.
adenosindesaminase s.f. Enzima que converte a adenosina
en inosina por desaminación.
adenosindifosfato s.m. ADP, composto que contén dous
ácidos fosfóricos, formado por hidrólise do ATP con liberación
de enerxía.
adenosinmonofosfato s.m. AMP, mononucleótido
formado por adenina, ribose e ácido fosfórico. // A.
cíclico. AMPc, ácido 3´5´-adenosinmonofosfórico que se
forma a partir do ATP pola acción do sistema enzimático
da adenilciclase.
adenosintrifosfatase s.f. Enzima que desdobra o ácido
adenosintrifosfórico.
adenosintrifosfato s.m. ATP, nucleótido constituínte
normal dos tecidos, resultado da unión dunha base
púrica, a adenina, un azucre, a D-ribose, e tres moléculas
de ácido fosfórico que desempeña unha importante
función no metabolismo celular e particularmente no
ciclo de Krebs.
adenosite s.f. Formación de tecido glandular como reacción
inflamatoria.
adenotifo s.m. Tifo no que as lesións son máis intensas
nos ganglios mesentéricos e no bazo.
adenotomía s.f. Anatomía ou disección das glándulas ou
ganglios. Tamén se di adenectomia.
adenótomo s.m. Instrumento cortante empregado para
extirpar glándulas, ganglios ou tecidos adenoides.
adenovirus s.m. Calquera membro dun grupo de virus
que se presenta en tódalas rexións do mundo e causan
enfermidade das vías respiratorias altas e da conxuntiva,
e que tamén se presentan en infeccións latentes en
persoas normais. Ademais dos tipos humanos de adenovirus
moitos causan malignidade en animais e hai tipos
simiano, bovino, aviario, canino e murino.
adensado-a adx. Condensado, compacto, groso.
adensar v. 1. Facer ou facerse denso ou máis denso. 2.
Aumenta-la densidade.
adentado-a adx. 1. Mordido ou sinalado cos dentes. 2.
Que ten dentes, dentado.
adentar v. 1. Aferrar ou crava-los dentes en. 2. Morder
con forza. 3 Nacerlle os dentes a un neniño ou á cría de
calquera animal.
adentoar v. Adentar.
adermia s.f. Ausencia conxénita de pel.
adermotrofia s.f. Atrofia da pel
adesmose s.f. Falta ou atrofia do tecido conxuntivo ou
dos ligamentos
adesternal adx. Situado preto do esterno.
adestrable adx. Que pode ser adestrado, especialmente
persoas con atraso mental moderado (C.I. 36-51) que
teñen a capacidade de atende-las súas necesidades e
adaptación social e laboral con vixilancia estricta.