1 - principio.qxd

577 paratrofia
parasitoloxía s.f. Ciencia que estudia os parasitos.
parasitose s.f. Enfermidade orixinada polos parasitos.
parasitotropía s.f ou parasitotropismo s.m. Afinidade
dunha substancia por un parasito.
parasitótropo-a adx. Que ten afinidade especial polos
parasitos.
parasitóxeno-a adx. Que está causado por parasitos.
parasoma s.m. V. paranúcleo.
parasomnia s.f. 1. Conxunto de trastornos que están nos
límites do sono normal ou que, sendo patolóxicos,
aparecen en relación ou durante o sono normal. Poden ser
cerebrospinais (sacudidas presómnicas, axitación
motriz), vexetativas (enurese, crises larínxeas) ou
psíquicas (terrores nocturnos, somnambulismo). 2.
Estado que resulta dunha mestura de sono normal e patolóxico,
por exemplo, o sono postraumático dun individuo
que sufriu unha conmoción cerebral.
paraspadias s.m. Abertura da uretra a un lado do pene.
paraspasmo s.m. Espasmo de ámbolos membros inferiores.
paraspecífico-a adx. Que ten outras propiedades
ademais das específicas.
parasplénico-a adx. Situado arredor do bazo.
parasprú s.m.Afección semellante ó esprú, pero que se
diferencia dela por un menor adelgazamento, sen sequidade
da pel nin disfaxia, e con deposicións espumosas
cun contido de graxa superior ó 40 %. Tamén se di
parapsilose.
parasteatose s.f. Alteración da esteatose ou secreción
sebácea.
parastenia s.f. Funcionamento irregular ou a intervalos
anormais.
parasternal adx. Que ocorre ou que está situado a carón
do esterno. Tamén se aplica á zona situada entre a liña
media esternal e mamilar.
parastruma s.m. Certo tipo de tumefacción desenvolvida
a partir da glándula paratiroide.
paratarso s.m. Porción lateral do tarso.
paraténar adx. Situado a carón da rexión ténar.
paratendón s.m. Tecido adiposo do compartimento
aponeurótico no que se atopa o tendón.
paratereseomanía s.f. Afección maníaca a ver cousas
novas ou manía de observalo todo.
paratermia s.f. Diatermia de ondas curtas.
paraterminal adx. Situado xunto a un extremo.
parateste s.f. Epidídimo.
parathormona s.f. Hormona da paratiroide que regula o
equilibrio do calcio e o fósforo. Tamén se di paratirina.
paratífico-a adx. Dos procesos semellantes ós tifoides e
dos bacilos que os producen. Tamén se di paratifoide.
paratiflite s.f. Inflamación do tecido retroperitoneal do
cego.
paratifo s.m. Febre paratifoide.
paratifoide adx. Febre semellante á tifoide, de evolución
máis benigna e causada por bacilos paratíficos.
paratifóidico-a adx. Paratifoide.
paratimia s.f. Trastorno da afectividade na que se
presenta unha emoción inadecuada respecto á situación
obxectiva na que se atopa o individuo.
paratión s.m. Composto organofosforado, inhibidor do
enzima acetilcolinesterase. Foi usado en agricultura
como insecticida e produciu moitos casos de intoxicación
accidental.
paratípico-a adx. Que é diferente do tipo orixinal.
paratireoprivia ou paratiroprivia s.f. Estado resultante
da ablación ou ausencia das glándulas tiroides.
paratirina s.f. V. parathormona.
paratiroide adx. 1. Situado cerca da glándula paratiroide.
2. Relativo á glándula paratiroide. // s.f. 3. Glándula
endócrina, en número dunha a catro, situada en dous
grupos detrás da tiroide. Producen a hormona paratiroide
ou parathormona e interveñen no metabolismo do fósforo
e do calcio.
paratiroidectomía s.f. Extirpación das glándulas paratiroides.
paratiroidina s.f. Extracto dos principios activos da
glándula paratiroide de animais.
paratiroidoma s.m. Tumor orixinado a partir da glándula
paratiroide ou composto por tecido desta glándula.
paratiropatía s.f. Enfermidade da glándula paratiroide.
paratirotoxicose s.f. Enfermidade resultante da hiperfunción
das glándulas paratiroides.
paratirotrópico-a adx. Que ten afinidade pola glándula
paratiroide.
paratonía s.f. Tensión excesiva ou hipertensión.
paratopia s.f. Desprazamento, dislocación ou ectopía.
paratrás s.m. Síncope, vaído.
paratricose s.f. Anomalía no modo de ser ou situación
dos cabelos.
paratripse s.f. 1. Irritación, esgazadura. 2. Retardo dos
procesos catabólicos.
paratríptico-a adx. Que prevén o desgaste orgánico ou
nervioso.
paratrofia s.f. Alteración da nutrición.