1 - principio.qxd

endoftalmía 250
endoftalmía s.f. Inflamación dos tecidos internos
compoñentes do ollo.
endoftalmite s.f. V. endoftalmía.
endogamia s.f. 1. Fecundación producida pola unión de
gametos cunha orixe xenética común. 2. Matrimonio
realizado entre persoas pertencentes á mesma comunidade.
endogastrectomía s.f. Extirpación da mucosa do estómago.
endogástrico -a adx. Relativo ó que está situado ou ten
lugar dentro do estómago.
endogastrite s.f. Inflamación da mucosa do estómago.
endolaberintite s.f. Inflamación do labirinto membranoso.
endolarínxeo -a adx. Situado ou que ten lugar dentro da
larinxe.
endolinfa s.f. Líquido do interior do labirinto membranoso
do oído interno dos animais vertebrados, que enche
as cavidades das canles semicirculares, utrículo, sáculo e
canle coclear.
endomastoidite s.f. Inflamación da cavidade e das celas
mastoides.
endometrectomía s.f. Extirpación do endometrio.
Tamén se di raspado uterino.
endometrio s.m. Capa mucosa que tapiza a cavidade do
útero.
endometrioide adx. Que é semellante ó endometrio.
endometrioma s.m. Tumor benigno constituído por
elementos idénticos ós do endometrio, situado fóra do
útero. Tamén se di solenoma, adenomioma.
endometriose s.f. Crecemento ectópico de tecido endometrial,
que pode localizarse dentro da musculatura do
propio útero, constituíndo entón a adenomiose ou endometriose
interna, ou ben fóra das estructuras uterinas,
dando lugar á endometriose externa.
endometrite s.f. Inflamación do endometrio.
endomiocardite s.f. Inflamación conxunta do endocardio
e miocardio.
endonasal adx. Que está situado ou ten lugar dentro do
nariz.
endonefrite s.f. V. pielite.
endoneurite s.f. Inflamación do endoneuro.
endoneuro s.m. Tecido conxuntivo situado entre as diferentes
fibras dun fascículo nervioso.
endonuclear adx. Que está localizado ou que ten lugar
dentro da célula.
endopélvico -a adx. Que está localizado ou que sucede
no interior da pelve.
endopeptidase s.f. Calquera dos enzimas da clase das
hidrolases que catalizan a hidrólise dos enlaces do interior
das cadeas peptídicas.
endoperiarterite s.f. Endoarterite e periarterite combinadas.
endoperimiocardite s.f. Inflamación simultánea do
endocardio, miocardio e pericardio. Tamén se di cardite
total.
endoplasma s.m. Zona do protoplasma celular situada
arredor do núcleo. Tamén se di entoplasma, endosarco.
endoplasto s.m. Núcleo celular.
endorfina s.f. Substancia derivada da β-lipotropina, que
posúe, como as encefalinas pertencentes ós péptidos
opiáceos endóxenos, actividade parecida á da morfina.
endorraque s.f. Duramáter pertencente á medula espiñal.
endorrinite s.f. Inflamación das mucosas das fosas
nasais.
endosalpinxite s.f. Inflamación da mucosa da trompa de
Falopio.
endosarco s.m. V. endoplasma.
endoscopia s.f. Exame das cavidades ou conductos
corporais por medio de instrumentos ópticos introducidos
directamente nas devanditas cavidades. // E. (técnicas
de) Conxunto das técnicas que permiten a realización
dunha endoscopia.
endoscopio s.m. Aparello óptico usado na realización das
endoscopias, denominándose de acordo co órgano ó que
é aplicado en cada caso, e así temos broncoscopio, laringoscopio,
esofagoscopio, etc.
endósmose s.f. 1. Penetración de auga nas células vivas
situadas nun medio líquido a favor do gradiente de
concentración molecular. 2. Corrente establecida entre
dous líquidos de diferente concentración osmótica separados
por unha membrana ou placa porosa. // E. eléctrica
Técnica na que se usa a existencia de cargas eléctricas
para consegui-lo paso de substancias a través das
membranas.
endosomático -a adx. Que está situado ou que ten lugar
dentro do corpo.
endospora s.f. Espora endóxena, formada no interior do
esporanxio.
endosporo s.m. Capa interna da membrana das esporas.
endosqueleto s.m. Esqueleto óseo que posúen os vertebrados
superiores.
endosteíte s.f. Inflamación do endostio.
endosteoma s.m. Tumor localizado na cavidade medular
dun óso. Tamén se di endostoma.
endostetoscopio s.m. Aparello constituído por unha
combinación de estetoscopio e sonda esofáxica que é
empregado para o rexistro acústico dos ruídos cardíacos
dende o interior do esófago.