1 - principio.qxd

381 hipofibrinoxenemia
hipocampo s.m. Quinta circunvolución temporal. Recibe
informacións ópticas, acústicas, táctiles e viscerais e
emite eferencias cara ó hipotálamo, ós núcleos do septum
e ó cíngulo. Tamén se di lobo do hipocampo.
hipocapnia s.f. Reducción da presión parcial de CO 2
no
sangue arterial por debaixo das cifras normais.
hipocatalasemia s.f. Nivel anormalmente baixo de catalase
no sangue.
hipocatalasia s.f. Diminución anormal da catalase nos
tecidos.
hipocenestesia s.f. Diminución da sensación normal de
benestar.
hipociclose s.f. Acomodación ocular insuficiente causada
pola función anormal do músculo ciliar ou pola excesiva
rixidez do cristalino.
hipocinesia s.f. Diminución anormal do movemento
nunha parte ou organismo determinado.
hipocloremia s.f. Diminución anormal da concentración
de cloruros no sangue.
hipoclorhidria s.f. Diminución anormal da concentración
de ácido clorhídrico no zume gástrico.
hipoclorito s.m. Sal do ácido hipocloroso, dos que os
máis utilizados son o hipoclorito sódico e o potásico,
como desinfectantes e como axentes branqueadores.
hipocloroso (ácido) s.m. Composto, de fórmula CLOH,
utilizado como axente desinfectante.
hipocloruria s.f. Diminución da eliminación normal de
cloruros pola urina.
hipocolesterolemia s.f. Diminución anormal da concentración
de colesterol no sangue.
hipocolia s.f. Diminución anormal da segregación de bile.
hipocoluria s.f. Diminución anormal da cantidade de
pigmentos biliares eliminados pola urina.
hipocondíleo -a adx. Localizado debaixo dun cóndilo.
hipocondría s.f. Síndrome psiquiátrica somatoforme na
que predomina un temor esaxerado a padecer unha enfermidade
determinada, máis ca unha auténtica somatización.
Pódese observar nas psicoses, onde toma carácter
de delirio ou formando parte dun trastorno neurótico.
hipocondrio s.m. Rexión superior e lateral do abdome a
cada lado da rexión superior central ou epigastrio.
hipocrático -a adx. Pertencente ou relativo a Hipócrates
ou ás súas doutrinas médicas. // Calvicie h. Forma
corrente de calvicie masculina na que a perda do pelo se
localiza na cúspide do cranio, con persistencia dunha
coroa de pelo na rexión parietal e occipital. / Dedos h.
Deformidade dos dedos caracterizada por un engrosamento
da terceira falanxe e unha convexidade das unllas.
Prodúcese caracteristicamente nas doenzas broncopulmonares
crónicas. / Facies h. Rictus particular da facies
dos moribundos descrita orixinalmente por Hipócrates.
hipocratismo s.m. Sistema terapéutico baseado na observación
e imitación dos procesos da natureza. // H. dixital
Aumento do tamaño da falanxe distal dos dedos, que
adquiren ademais unha forma semellante ás baquetas dun
tambor. V. hipocrático (dedos).
hipocromático -a adx. 1. Que ten carencia de materia
colorante. 2. Que contén un número anormalmente baixo
de cromosomas.
hipocromatismo s.m. Pigmentación deficiente, especialmente
a diminución de cromatina do núcleo celular.
hipocromía s.f. Diminución da coloración normal, especialmente
a que se produce no sangue pola insuficiencia
do contido de hemoglobina nas hemacias.
hipodactilia s.f. Número de dedos menor do normal.
hipoderma s.m. Tecido celular subcutáneo. Trátase dun
tecido graxo que posúe células adiposas grandes cunha
pinga central de graxa neutra e un núcleo desprazado á
periferia, que se reúnen formando lobos graxos separados
entre si mediante tabiques de tecido conxuntivo.
hipodermoclise s.f. Inxección terarapéutica de líquido
no tecido celular subcutáneo.
hipodermolitíase s.f. Presencia de cálculos na hipoderme.
hipodiafragmático -a adx. Que se localiza debaixo do
diafragma. Tamén se di hipofrénico, subfrénico.
hipodinamia s.f. Diminución anormal da forza muscular.
hipoectasia s.f. Ectasia ou dilatación lixeira dunha parte
anatómica.
hipoencéfalo s.m. 1. Cerebelo do embrión. 2. Corpos
cuadrixéminos, protuberancia anular e bulbo raquídeo,
aquelas partes do sistema nervioso central localizadas
inmediatamente por debaixo das estructuras encefálicas.
hipoeosinofilia s.f. Diminución anormal do número de
eosinófilos no sangue.
hipoesoforia s.f. Estrabismo caracterizado pola desviación
da mirada cara a dentro e cara abaixo.
hipoesplenismo s.m. Diminución da función do bazo.
hipoestesia s.f. Diminución de calquera tipo de sensibilidade.
hipoexoforia s.f. Estrabismo caracterizado pola desviación
da mirada cara a fóra e cara a abaixo.
hipofalanxismo s.m. Número de falanxes menor do
normal.
hipofarinxe s.f. Laringofarinxe ou porción inferior da
farinxe. Constitúe o comezo da vía aérea cara á larinxe e
da vía dixestiva a través do seo piriforme cara ó esófago.
hipofibrinoxenemia s.f. Descenso da concentración
normal de fibrinóxeno no plasma, que causa trastornos
hemorráxicos pola alteración que se produce nos mecanismos
da coagulación.