1 - principio.qxd

parafonía 572
parafonía s.f. V. disfonía.
paráfora s.f. Distracción ou desorde mental leve.
paraforia s.f. Efecto consecutivo á paravariación nas
xeracións seguintes.
paraformaldehido s.m. Polímero do formaldehido
obtido pola acción da calor, usado como desinfectante en
fumigacións.
parafrasia s.f. V. parafasia.
parafrenia s.f. 1. Para Kraepelin, psicose paranoide
crónica, caracterizada por delirios fantásticos e conservación
das capacidades intelectuais. Segundo as características
do delirio e a súa evolución distínguense catro
formas: confabuladora, expansiva, fantástica e sistemática.
2. Para Freud, esquizofrenia.
parafrenite s.f. Inflamación dos tecidos próximos ó
diafragma.
parafucsina s.f. Colorante empregado no tratamento da
tripanosomíase.
parafuncional adx. Función alterada ou pervertida.
paragamacismo s.m. Dificultade para pronuncia-lo g.
paraganglio s.m. Corpo redondeado con cápsula conxuntiva
que forma grupos independentes de tecido cromafín
en distintos órganos do corpo.
paraganglioma s.m. Tumor formado a partir de tecidos
do paraganglio. // P. medular V. feocromocitoma. / P.
non cromafín Tumor do corpo carotídeo.
paraglobulina ou paraglobina s.f. Globulina anormal
do soro e células sanguíneas, linfa e tecido conxuntivo.
Tamén se di seroglobulina, fibroplastina, fibrinoplastina,
serina, substancia fibrinoplásica.
paraglobulinuria s.f. Eliminación de paraglobulinas
pola urina.
paraglose ou paraglosite s.f. Inflamación dos tecidos
situados debaixo da lingua.
paraglutinación s.f. Aglutinación de grupo.
paragnato s.m. Monstro fetal con mandíbula supernumeraria.
paragnose s.f. ou paragnóstico s.m. Diagnóstico dunha
enfermidade dun personaxe histórico, deducido de datos
ou relatos contemporáneos del.
paragonfose s. f 1. Articulación inmóbil por encaixe dun
óso na cavidade doutro, coma na inserción dun dente. 2.
Encravamento da cabeza fetal na pelve menor.
paragonimíase s.f. Infestación con parasitos do xénero
Paragonimus.
Paragonimus Xénero de trematodos que parasitan nos
pulmóns e outros órganos dos mamíferos e do home. // P.
de Westermani Atópase en quistes pulmonares, da
pleura, do fígado e da cavidade abdominal dos afectados,
é propia dos países asiáticos e infesta a homes e animais.
Tamén se di doela pulmonar.
paragrafía s.f. Trastorno da linguaxe escrita que consiste
na substitución dunha unidade lingüística por outra. // P.
grafémica Substitución dun grafema por outro, ben sexa
porque representan o mesmo fonema, ou ben polo seu
parecido en canto ós seus trazos constitutivos. / P. literal
Paragrafía na que a letra é a unidade lingüística substituída.
/ P. sintágmica Substitución dun fragmento sintágmico,
paralela á parafasia sintágmica. / P. verbal Substitución
dunha palabra por outra, correspondéndose coa
parafasia verbal na linguaxe oral.
paragramatismo s.m. Trastorno afásico, presente nas
afasias sensoriais, caracterizado por unha deformación da
sintaxe.
paragripal adx. Provocado indirectamente pola gripe.
parahemoglobina s.f. Hemoglobina escura, que se
atopa en estado cristalino nos tecidos nos estados graves
de destrucción sanguínea.
parahepático-a adx. Situado a carón do fígado.
parahepatite s.f. Inflamación dos tecidos que rodean o
fígado.
parahereditario-a adx. Non transmitido xeneticamente
da célula nai á célula filla, de xeito directo.
parahidrose s.f. Trastorno ou alteración da secreción de
suor. Tamén se di paridrose.
parahipnose s.f. Trastorno do sono, coma o pesadelo,
somnambulismo, etc.
parahipófise s.f. Hipófise accesoria.
parahormona s.f. Substancia que sen ser hormona ten
unha acción semellante, regulando a actividade dun
órgano distante.
parainfección s.f. Estado no que os síntomas son semellantes
ós dunha infección pero que non se debe ós
xermes causantes desta.
parainfeccioso-a adx. Debido ás condicións producidas
pola infección, máis que pola infección mesma.
paraláctico (ácido) s.m. Unha das tres formas estereoisómeras
do ácido láctico.
paralagma s.f. Dislocación dun óso ou dos seus fragmentos.
paralalia s.f. V. parafasia.
paralambdacismo s.m. Defecto de pronunciación do l,
ou substitución por outro.
paralaxe s.f. Aparente desprazamento dun obxecto
debido ó cambio de posición da cabeza do observador.
paralbumina s.f. Pseudomucina.
paraldehido s.m. Elemento líquido claro, de cheiro e
sabor desagradable, soluble en auga, alcohol e éter, que
posúe propiedades hipnóticas e sedantes e que se