1 - principio.qxd

odontógrafo 522
odontógrafo s.m. Instrumento que rexistra a superficie
do esmalte dentario.
odontograma s.m. Rexistro realizado polo odontógrafo.
odontoide adx.1. Semellante a un dente. 2. Relativo á
apófise odontoide.
odontólito s.m. Cálculo dentario formado pola concreción
de sarrio dental.
odontólogo-a s. Persoa que practica a odontoloxía.
Tamén se di dentista.
odontoloxia s.f. Irregularidade na posición dental.
odontoloxía s.f. Rama da medicina que se ocupa do
estudio dos dentes, das súas enfermidades e do seu tratamento.
odontoma s.m. Tumor de estructura semellante a un
dente, que constitúe unha deformación no desenvolvemento
dos tecidos odontoxénicos. // O. adamantino
Odontoma que se desenvolve a partir do esmalte, ou
formado principalmente por esmalte dentario. / O. coronario
Exostose localizada na coroa dental. / O. odontoplásico
Odontoma formado durante o desenvolvemento
do dente. / O. radicular Exostose localizada na raíz
dental.
odontonecrose s.f. Necrose ou carie masiva dun dente.
odontoneuralxia s.f. Neuralxia dentaria. Tamén se di
odontalxia.
odontonimia s.f. Nomenclatura dental.
odontonosoloxía s.f. Patoloxía dentaria.
odontoparalaxe s.f. Alteración na aliñación dos dentes.
odontopatía s.f. Afección dentaria.
odontoplastia s.f. Ortodoncia.
odontoplasto s.m. Odontoblasto.
odontoplerose s.f. Acción de encher unha cavidade
dentaria.
odontoptose s.f. Ptose ou caída dos dentes.
odontorradiografía s.f. Radiografía dental.
odontorraxia s.f. Hemorraxia que se produce trala
extracción dental.
odontortose s.f. Ortodoncia dentaria.
odontoscopia s.f. Rexistro das impresións dos bordos
dos dentes, empregado como método de identificación
persoal.
odontoscopio s.m. Espello empregado para o exame dos
dentes.
odontose s.f. 1. Dentición. 2. Odontoxenia.
odontosquise s.f. Odontocisma.
odontostérese s.f. Extracción dun ou máis dentes.
odontoteca s.f. Alvéolo dental.
odontotecnia s.f. Odontoloxía.
odontoterapia s.f. Tratamento das afeccións dentais.
Tamén se di odontiatría.
odontotomía s.f. Sección dun dente, especialmente referido
á incisión do conducto dentario.
odontotripia s.f. Perforación dental.
odontotripse s.f. Erosión ou desgaste dos dentes.
odontoxénese ou odontoxenia s.f. Proceso de formación
e desenvolvemento dos dentes.
odontóxeno-a adx. 1. Que xera un dente. // s.m. 2. Substancia
que se transforma en dentina.
odor s.m. (lat.) Suor.
odorífero-a adx. Que emite cheiro ou olor.
odorimetría s.f. Olfactometría.
odoxénese s.f. Neurocladismo.
ofíase s.f. Calvicie que adopta unha disposición en fitas
serpeantes.
oficina s.f. Laboratorio de farmacia.
oficinal adx. Relativo ós medicamentos que se conservan
preparados nas farmacias, segundo as regras da farmacopea,
para a súa venda ou para a preparación doutros
medicamentos.
ofidíase s.f. Ofidismo.
ofidiofobia s.f. Temor patolóxico ás serpes.
ofidismo s.m. Accidente ocasionado pola trabada dunha
serpe.
ofiotoxemia s.f. Toxemia causada pola trabada dunha
serpe. Tamén se di ofidismo.
ofiotoxina s.f. Unha das toxinas do veleno da cobra.
ofrecemento s.m. Promesa que se lle fai a Deus, á Virxe
ou ós santos pola obtención dun favor.
ofrión s.m. Punto medio da liña supraorbitaria do cello.
ofrite s.f. Dermatite da rexión superciliar.
oftalmacrose s.f. Aumento do tamaño do globo ocular.
oftalmagra s.f. Dor aguda e súbita do ollo.
oftalmalxia s.f. Neuralxia ocular.
oftalmatrofia s.f. Atrofia do ollo.
oftalmectomía s.f. Extirpación cirúrxica do ollo.
oftalmencéfalo s.m. Conxunto do aparello nervioso
visual formado pola retina, nervio óptico, quiasma, vías
ópticas e centros visuais do cerebro.
oftalmía s.f. Proceso inflamatorio do ollo. // O. blenorráxica
Inflamación aguda e purulenta da conxuntiva por
contacto con pus da blenorraxia, que causa lesións na
córnea e noutras membranas do ollo. / O. ciliar Blefarite.
/ O. de Nivalis Conxuntivite por reflexión da luz na neve.
Tamén se di cegueira das neves. / O. diftérica Inflama-